Bronisław Sikorski
Z Wikipedii
Bronisław Sikorski ps. Cietrzew (28 czerwca 1885 – 1937) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Urodził się w Koźminie. W 1910 roku ukończył agronomie we Wrocławiu, a następnie w latach 1910 – 1912 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w latach 1912 – 1914 Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.
W latach 1914 – 1918 służba w armii niemieckiej. Następnie od października 1918 roku jeden z organizatorów powstania wielkopolskiego, członek Wydziału Wojskowego Centralnego Komitetu Obywatelskiego w Poznaniu. Współorganizator Służby Straży i Bezpieczeństwa oraz Tajnego Polskiego Sztabu Wojskowego.
Od marca 1919 w Wojsku Polskim, inspektor piechoty w Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań.
W marcu 1921 roku jako ochotnik w stopniu podpułkownika udał się na Śląsk, gdzie objął stanowisko inspektora piechoty w Dowództwie Obrony Plebiscytu.
22 kwietnia 1921 roku mianowany dowódcą Grupy Południe w Wodzisławiu Śląskim, którą dowodził przez cały okres III powstania śląskiego. Grupa ta powstrzymała niemiecki kontratak znad Olzy i Odry na Wodzisław Śląski.
Po zakończeniu III powstania śląskiego pełnił dalszą służbę wojskową. Zewryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 (w 1924 zajmował 98 lokatę w korpusie oficerów zawodowych piechoty). W latach 1922 – 1928 dowódcą 58 Pułku Piechoty, zastępcą dowódcy 14 Dywizji Piechoty i ponownie dowódcą 58 Pułku Piechoty. W 1928 roku przeszedł na emeryturę.
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy
- Krzyż Kawalerski Legii Honorowej
[edytuj] Źródła:
- Rocznik Oficerski 1924, s. 264, 340,
