Chefren
Z Wikipedii
Chefren (z gr.; egip. Cha-ef-re – "Niechaj Re objawia się w chwale"), u Herodota Chephren, u Diodora Chabryes – władca starożytnego Egiptu z IV dynastii, z okresu Starego Państwa.
Spis treści |
[edytuj] Lata panowania
- 2572-2546 p.n.e. (Kwiatkowski)
- 2570-2530 p.n.e. (Schneider)
- 2520-2494 p.n.e. (Tiradritti, De Luca)
Według Kanonu Turyńskiego panował 10 lat, Maneton przyznaje mu 66 lat rządów, a Herodot i Diodor Sycylijski piszą o panowaniu ponad 50-letnim, przy czym nazywają go bratem i następcą Cheopsa. Liczby te są zwykle poprawiane na 26 lat (Helck, von Beckerath).
[edytuj] Rodzina
Syn Cheopsa i prawdopodobnie królowej Henutsen. Żony jego były:
- Meresanch III
- Chamerernebti I
- Hedżhekenu
- Per(senti)
Niektóre dzieci:
[edytuj] Działalność
Objął władzę po krótkim panowaniu starszego, przyrodniego brata Dżedefre. Wraz z nim powróciła do władzy starsza gałąź dynastii. Jego panowanie często określane jest jako okres szczytu potęgi IV dynastii i Starego Państwa, chociaż nie mamy o nim większych informacji. Do jego osiągnięć należało zdobycie Nubii i rozwinięcie kontaktów z Eblą i Byblos[1].
Zachowały się pamiątki po kapłanach kultu grobowego Chefrena do Pierwszego Okresu Przejściowego, a potem z czasów panowania XXVI dynastii. Z czasów IV i V dynastii zachowały się nazwy 51 domen gospodarczych na rzecz kultu pośmiertnego Chefrena. Jako syn Cheopsa Chefren pojawia się na Papirusie Westcar.
[edytuj] Kompleks grobowy
Swój kompleks grobowy wybudował na południowy zachód od kompleksu grobowego swego ojca na płaskowyżu w Gizie. Jego piramida, której nazwa brzmi Chefren-jest-Wielki, jest drugą co do wielkości piramidą zbudowaną w Egipcie i jedyną, na której w górnej części zachowała się spora część wapiennego oblicowania. W skład kompleksu grobowego wchodzi oprócz piramidy, świątynia górna, dromos i świątynia dolna, tzw. Świątynia Sfinksa i sam Sfinks, który powstał z polecenia Chefrena. Został wyrzeźbiony i wybudowany z ogromnego bloku skalnego, pozostałego po budowie kompleksu grobowego Cheopsa. Sfinks przedstawia leżącego lwa z głową Chefrena w nemes jako wcielenie Atuma. Ma to następującą wymowę: Chefren jest Żywym obrazem Atuma, co zapisuje się przy pomocy hieroglifu przedstawiającego właśnie sfinksa.
[edytuj] Bibliografia
- Grimal N. – „Dzieje starożytnego Egiptu”, PIW, Warszawa 2004, s. 82–83, ISBN 83-06-02917-8
- Kwiatkowski B. – „Poczet faraonów”, Iskry, Warszawa 2002, s. 134-139, ISBN 83-207-1677-2
- Schneider Th. – „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 101–103, ISBN 83-01-13479-8
- Tiradritti F., De Luca A. – „Skarby egipskie”, Muza SA, Warszawa, s. 24, ISBN 83-7200-635-0
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 256, ISBN 83-85719-83-0.
Poprzednik Dżedefre |
Stare Państwo Chefren – IV dynastia 2572–2546 p.n.e. |
Następca Dżedefhor |