Cockney

Z Wikipedii

Cockney to dialekt języka angielskiego używany przez mieszkańców Londynu, wywodzących się z niższych warstw społecznych.

[edytuj] Charakterystyka dialektu

Cockney zawiera wiele terminów slangowych, nieznanych literackiej angielszczyźnie. Są to często zapożyczenia z języków obcych, np. cushty "dobrze" z romskiego kuštipen, lub kosher "uzasadniony". -z hebrajskiego kašer "odpowiedni" (por. koszerność). Wiele wyrazów cockneyu wywodzi się z cockney rhyming slang, np. rabbit "mówić".

Cockney różni się od standardowej angielszczyzny także wymową:

• omijanie litery h, np. alf zamiast half
• wymowa litery t jako [ʔ] (zwarcie krtaniowe), zwłaszcza między samogłoskami
• samogłoska [u:] przesunięta do przodu, brzmi jak [ʉ:]
• modyfikacje dwugłosek:
  • [əi] zamiast [i:]
  • [aɪ] zamiast [eɪ]
  • [ɒɪ] zamiast [aɪ]
  • [æ:] zamiast [aʊ]
• wokalizacja ciemnego l do [o] lub [ʊ]

W gramatyce cockney odbiega od języka literackiego:

• zastępowaniem zaimka my "mój" przez me "mnie"
• negacją czasowników przez partykułę ain't

[edytuj] Cockney rhyming slang

Cockney rhyming slang - powstała w XIX wieku gwara (ze względu na powody powstania zbliżona do grypsery) Londynu (zwłaszcza części wschodniej) opierający się na znajdowaniu rymu do wyrazu, który jest bezpośrednim skojarzeniem do wyrazu użytego w zdaniu, np.:

She has got very nice bacons - dosłownie: Ona ma bardzo fajne bekony

skojarzenie do wyrazu nielogicznego "bacons": eggs (jajka - Anglicy jadają śniadania składające się z jajek i bekonu)

rym do skojarzenia: legs (nogi)

tłumaczenie na urzędowy angielski: She has got very nice legs (Ona ma bardzo fajne nogi)

Tylko pozornie taka gwara stwarza możliwości do wielu dwuznaczności.^{[potrzebne źródło]}

Zobacz też: gwara młodzieżowa