Colin Maclaurin

Z Wikipedii

Colin Maclaurin (ur. 1698 w Kilmodan, Argyll, zm. 14 czerwca 1746 w Edynburgu) – matematyk szkocki.

Spis treści 1 Biografia 2 Dzieło 3 Zobacz też 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

Jego ojciec, pastor John Maclaurin, zmarł gdy Colin miał sześć lat. W 1707 zmarła również jego matka i Colin był od tej pory wychowywany przez wuja Daniela Maclaurina.

W 1709 Colin Maclaurin podjął studia na Uniwersytecie w Glasgow. W wieku czternastu lat uzyskał tytuł magistra. W 1717 Maclaurin został profesorem matematyki na Uniwersytecie w Aberdeen. Od 1725 profesor matematyki na Uniwersytecie Edynburskim

[edytuj] Dzieło

Jego prace dotyczyły geometrii, analizy matematycznej i mechaniki. Zajmował się zbieżnością szeregów i teorią potencjału, podał rozwinięcie funkcji w szereg potęgowy.

Niektóre z jego ważniejszych prac:

• Geometria Organica - 1720
• De Linearum Geometricarum Proprietatibus - 1720
• Treatise on Fluxions - 1742 (763 strony w dwóch tomach)
• Treatise on Algebra - 1748 (wydana pośmiertnie)
• Account of Newton's Discoveries

[edytuj] Zobacz też

• Wzór Taylora
• Wzór Eulera-Maclaurina

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) John J O'Connor; Edmund F. Robertson Colin Maclaurin w MacTutor History of Mathematics archive

To jest tylko zalążek artykułu związanego z matematyką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.