Czarna Sotnia

Z Wikipedii

Czarna Sotnia, oficjalnie Związek Narodu (Ludu) Rosyjskiego (ros. Союз русского народа) - masowa organizacja nacjonalistyczna, monarchistyczna i antysemicka działająca w Cesarstwie Rosyjskim. Nazwa "Czarna sotnia" początkowo była nadawana przez liberalną i postępową prasę, później upowszechniła się.

Utworzona w 1905 roku pod wpływem wydarzeń Rewolucji 1905 roku. Członkami Związku oprócz reakcyjnej szlachty, urzędników, mieszczan i duchownych (święty Jan Kronsztadzki) była antyrewolucyjnie i antyliberalnie nastawiona inteligencja (m.in. Dymitr Mendelejew, przypuszczalny autor Protokołów Mędrców Syjonu Sergiusz Nilus, Wasilij Rozanow, Wiktor Wasniecow). Przyjmowano tylko Rosjan prawosławnych lub staroobrzędowców z urodzenia. Przywódcy: Aleksandr Dubrowin, Władimir Puryszkiewicz, Nikołaj Markow.

Związek wydawał swoją gazetę "Rosyjski sztandar" (“Русское знамя”), organizował kursy, wykłady, brał udział w wyborach do Dumy Państwowej i samorządów, inicjował budowę cerkwi, animował ruch samopomocowy. Z organizacją było związanych ok. 2 milionów ludzi (w dużym stopniu w związku z karierą w administracji). W 1908 z tej organizacji wydzielił się "Związek Michała Archanioła" (Союз Михаила Архангела). Związek został zakazany po zwycięstwie rewolucji lutowej w 1917 roku.

Czarna Sotnia podkreślała oddanie carowi i idei samodzierżawia, kościołowi prawosławnemu i "Rosji jednej i niepodzielnej". Przeciwna parlamentaryzmowi, domagała się nieograniczonej władzy carskiej i doradczej, a nie stanowiącej Dumy Państwowej. Związek Narodu Rosyjskiego domagał się także zachowania obszcziny na wsi, ustanowienia ubezpieczeń społecznych i skrócenia dnia pracy dla robotników, utworzenia państwowego sektora bankowego, powszechnego obowiązku szkolnego. Aktywnie zwalczała ruch socjalistyczny i liberalny, ruchy narodowościowe i separatystyczne (w tym polski), masonerię. Czarna sotnia uznawała Ukraińców (nazywając ich "Małorusinami") i Białorusinów za część wielkiego narodu rosyjskiego.

Czarna Sotnia była organizacją antysemicką, obarczającą Żydów odpowiedzialnością za konflikty społeczne, uważając ich za wrogów Rosji i samodzierżawia i główną oporę sił rewolucyjnych. Popierała pogromy skierowane przeciwko Żydom, wspomagana przez swoje bojówki, Żółte Koszule. Czarnosecińcy domagali się zakazu zatrudnienia Żydów w administracji, szkolnictwie, farmacji, medycynie księgarstwie i prasie, służby w armii, nauki w szkołach publicznych i zakładania własnych szkół, zakazu osiedlania się poza tzw. strefą osiedlenia, udzielania im koncesji, wreszcie wysiedlenia ich do Palestyny.

Nazwa "Czarna Sotnia" stała się synonimem ruchów i bojówek skrajnie prawicowych, faszystowskich i antysemickich (w Polsce - reakcyjnej prawicy społecznej). Ich współczesnym rosyjskim odpowiednikiem jest nacjonalistyczna, antysemicka organizacja Pamjat.