Dal (Śródziemie)

Z Wikipedii

Dal to fikcyjne miasto w stworzonym przez J. R. R. Tolkiena Śródziemiu.

Informacje na jego temat można znaleźć w Hobbicie oraz Władcy pierścieni.

Położeni Dali jest zaznaczone ma tzw. mapie Throra, dołączonej do Hobbita.

• W angielskim oryginale – Dale^[1]
• Przekład Marii Skibniewskiej – Dal
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Dale
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Dale
• Przekład Pauliny Braiter – Dale

Dal – miasto położone nad rzeką Celduiną, w rozległej dolinie u południowych stoków Ereboru, między dwoma wysuniętymi ramionami tej góry. Zamieszkane przez ludzi, Nortów, którzy założyli je zapewne po 2590 roku Trzeciej Ery, kiedy to krasnoludowie powrócili do Ereboru. Nie jest jednak wykluczone, że miasto to mogło powstać już wcześniej. Było stolicą i głównym ośrodkiem królestwa o tej samej nazwie. Przez kolejne lata Dal rozwijało się bardzo pomyślnie i było ważnym ośrodkiem handlowym. Swoją świetność i dobrobyt zawdzięczało przyjaźni z krasnoludami z plemienia Durina. W zamian głównie za żywność mieszkańcy miasta otrzymywali znakomite krasnoludzkie wyroby z metalu, przede wszystkim broń. Wielu rzemieślników z Dal uczyło się tajników kunsztu od ereborskich mistrzów. Oba królestwa łączył zapewne sojusz. Miasto zostało zniszczone przez smoka Smauga w 2770 roku Trzeciej Ery, który wcześniej zdobył Samotną Górę. W walce z bestią zginął król Girion, resztki tamtejszej ludności uciekły na południe do Esgaroth. W stanie kompletnej ruiny Dal pozostawało przez wiele lat, aż do 2941 roku.

Zamieszkane zostało na powrót po zabiciu Smauga i Bitwie Pięciu Armii. Odbudował je Bard Łucznik, potomek Giriona. Za rządów jego i jego następców, Baina i Branda, Dale odzyskało dawną świetność. Granice królestwa zaczęły sięgać daleko na wschód i południe. Odżyły również przyjazne kontakty z odnowionym państwem krasnoludów w Ereborze. Jednak pojawiło się nowe zagrożenie – Easterlingowie, sojusznicy Saurona. Podczas Wojny o Pierścień zaatakowali oni królestwo. W wyniku bitwy w Dali zajęli samo miasto, lecz większość wojowników i mieszkańców schroniła się w Ereborze. Wkrótce zresztą, wraz z krasnoludami, wyparli najeźdźców. W Czwartej Erze Dal mogło już w spokoju rozkwitać, ciesząc się opieką wielkiego sprzymierzeńca, Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru.

[edytuj] Przypis

1. ↑ Jest to słowo z języka angielskiego, dale – teren nizinny między wzgórzami, dolina (wywodzi się ono od staroangielskiego dœl).