Daniel Rufeisen
Z Wikipedii
Daniel Rufeisen także Oswald Rufeisen (ur. 1922 w Zadzielu k. Żywca, zm. 1998 w Hajfie w Izraelu), polski kapłan żydowskiego pochodzenia, karmelita, konwertyta, misjonarz, tłumacz.
Nazywany popularnie Bratem Danielem, o. Daniel Rufeisen przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie na południu Polski. By uniknąć niemieckiego aresztowania ukrywał się w żeńskim klasztorze przez okres jednego roku. W tym okresie podjął decyzję o przyjęciu katolicyzmu. Pomógł w ocaleniu setek Żydów w mieście Mir na Białorusi. Po II wojnie światowej powrócił do ojczyzny, gdzie wstąpił do karmelitów i przygotowywał się do kapłaństwa.
W latach 50. po przeniesieniu się do Izraela poprosił o nadanie izraelskiego obywatelstwa. Argumentował swoją prośbę pochodzeniem i tożsamością kulturową, do której się zawsze przyznawał. Niektóre odłamy judaizmu uznawały go za Żyda. Władze odmówiły przyznania mu obywatelstwa z powodu wyznania. Po apelacji do Sądu Najwyższego, Rufeisen całkowicie przegrał sprawę.
Z czasem przyznano mu obywatelstwo. Do końca życia Rufeisen żył w karmelitańskim klasztorze Stella Maris na Karmelu w Hajfie. Ojciec Daniel opisał swoje wojenne losy w wydanej drukiem autobiografii.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Wspomnienie o ojcu Danielu Ludwika Lewina
- W Izraelu odnalazłem się jako chrześcijanin Ewy Kurek
- Krzyż w świetle menory Szymona Gurbina
