Diego Fuser

Z Wikipedii

Diego Fuser (ur. 11 listopada 1968 w Venaria Reale), piłkarz włoski grający na pozycji prawego pomocnika. Mierzy 183 cm wzrostu, waży 77 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Fuser pochodzi z Piemontu, z miasta Venaria Reale. Piłkarską karierę rozpoczął w pobliskim Turynie, w tamtejszym klubie Torino Calcio. W 1986 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny, a w Serie A zadebiutował 26 kwietnia 1987 roku w zremisowanych 1:1 derbach Turynu z Juventusem. W pierwszym składzie Torino Diego zaczął grać w sezonie 1988/1989 i zdobył w nim 4 bramki, jednak zespół "granata" spadł do Serie B. Fuser po sezonie przeszedł do A.C. Milan, gdzie był rezerwowym i wywalczył wicemistrzostwo Włoch. Na sezon 1990/1991 został wypożyczony do Fiorentiny i obok Massimo Orlando był najlepszym strzelcem zespołu z 8 golami na koncie. Latem 1991 na rok wrócił do Mediolanu, z którym został mistrzem Włoch, ale przegrał rywalizację o miejsce w składzie.

W 1992 roku Fuser znów zmienił barwy klubowe i przeszedł do stołecznego Lazio. Tam niemal od początku grał w wyjściowej jedenastce i z czasem stał się ulubieńcem fanów ze Stadio Olimpico. W swoim pierwszym sezonie w Lazio zajął 5. miejsce, a rok później - 4. Natomiast w 1995 roku po raz drugi w karierze został wicemistrzem kraju. W 1996 roku zakończył sezon na 3. pozycji w tabeli, ale największe sukcesy osiągnął w sezonie 1997/1998. Zdobył swój pierwszy w karierze Puchar Włoch oraz wystąpił w przegranym 0:3 finale Pucharu UEFA z Interem Mediolan. W Lazio wystąpił w 188 spotkaniach ligowych i zdobył 35 goli.

Latem 1998 Diego odszedł do Parmy. Tam także grał w podstawowym składzie i w 1999 roku zdobył zarówno Puchar UEFA (wystąpił w wygranym 3:0 finałowym meczu z Olympique Marsylia), jak i Puchar Włoch. Latem do tych sukcesów dołożył także Superpuchar Włoch. W Parmie występował przez 4 sezony i za każdym razem zajmował 4. miejsce w Serie A. W 2001 roku odszedł do ówczesnego mistrza kraju, AS Roma. W Romie był tylko rezerwowym i przez dwa sezony zagrał zaledwie w 15 ligowych meczach i przegrał rywalizację na prawej pomocy z Brazylijczykiem Cafu. Miał mały udział w zdobyciu wicemistrzostwa Włoch i Superpucharu w 2002 roku. Na sezon 2003/2004 trafił do drugoligowego wówczas Torino, a po sezonie zasilił szeregi ASDC Canelli, w którym spotkał byłego gracza Milanu, Gianluigiego Lentiniego. W sezonie 2005/2006 wywalczył z nim awans z ligi Eccellenza do Serie D.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1986/87	Torino Calcio	Włochy	Serie A	3	0
1987/88	Torino Calcio	Włochy	Serie A	16	0
1988/89	Torino Calcio	Włochy	Serie A	30	4
1989/90	A.C. Milan	Włochy	Serie A	20	2
1990/91	AC Fiorentina	Włochy	Serie A	32	8
1991/92	A.C. Milan	Włochy	Serie A	15	4
1992/93	Lazio Rzym	Włochy	Serie A	33	10
1993/94	Lazio Rzym	Włochy	Serie A	28	2
1994/95	Lazio Rzym	Włochy	Serie A	32	5
1995/96	Lazio Rzym	Włochy	Serie A	32	6
1996/97	Lazio Rzym	Włochy	Serie A	31	4
1997/98	Lazio Rzym	Włochy	Serie A	32	8
1998/99	AC Parma	Włochy	Serie A	32	7
1999/00	AC Parma	Włochy	Serie A	28	3
2000/01	AC Parma	Włochy	Serie A	26	0
2001/02	AS Roma	Włochy	Serie A	12	2
2002/03	AS Roma	Włochy	Serie A	3	0
2003/04	Torino Calcio	Włochy	Serie B	28	2
2004/05	ASDC Canelli	Włochy	Eccellenza	?	?
2005/06	ASDC Canelli	Włochy	Eccellenza	?	?
2006/07	ASDC Canelli	Włochy	Serie D	?	?
2007/08	ASDC Canelli	Włochy	Eccellenza

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Włoch Fuser zadebiutował 24 lutego 1993 roku w wygranym 3:1 meczu z Portugalią. W 1996 roku został powołany przez selekcjonera Arrigo Sacchiego do kadry na Euro 96 w Anglii. Tam wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych: wygranym 2:1 z Rosją, przegranym 1:2 z Czechami i zremisowanym 0:0 z Niemcami. Włosi nie wyszli z grupy na tym turnieju. W "Squadra Azzurra" wystąpił łącznie w 25 spotkaniach i zdobył w nich 3 gole.