Dom Jana Pawła II we Wrocławiu

Z Wikipedii

Wejście do Domu Jana Pawła II

Widok na taras restauracji

Dom Jana Pawła II we Wrocławiu – budynek hotelowy w północnej części Ostrowa Tumskiego we Wrocławiu, usytuowany w kompleksie zabudowań Wrocławskiej Kurii Metropolitarnej przy ul. św. Idziego 2, tuż przy ogrodzie botanicznym, będący własnością Caritas. W obecnej postaci budynek powstał w latach 2001-2002.

[edytuj] Architektura

Trójkondygnacyjny obiekt znajduje się na wschód od kościoła św. Krzyża i św. Bartłomieja, w miejscu kilku kamienic, zniszczonych w czasie II wojny światowej, a następnie nieodbudowanych. W latach 80. XX wieku z inicjatywy kardynała Henryka Gulbinowicza rozpoczęto w tym miejscu budowę nowoczesnej biblioteki archidiecezjalnej, mającej skupiać zbiory kościelne, jak również stanowić ośrodek kulturalny katolickiej inteligencji. Budynek wedle projektu architekta Stanisława Losego miał być zorganizowany wokół czworobocznego dziedzińca. Po wykonaniu masywnych i drogich fundamentów w początku latach 90. XX wieku prace przerwano oraz zerwano współpracę z dotychczasowym architektem.

W końcu lat 90. zdecydowano się wykorzystać ruinę inwestycyjną poprzez ukończenie obiektu jako pięciogwiazdkowego hotelu, początkowo określanego roboczo jako Hotel Pielgrzym. Inwestorem i właścicielem obiektu jest organizacja charytatywna – Caritas Archidiecezji Wrocławskiej^[1], przekształcając całkowicie widoczną architekturę budynku według projektu Marka Dziekońskiego (znanego przede wszystkim jako autor rotundy Panoramy Racławickiej) i Anny Bartoszewskiej^[2]. Spotkała się ona z bardzo różnym odbiorem – został wyróżniony w ministerialnym konkursie Budowa Roku 2002, znajduje uznanie w oczach wielu mieszkańców Wrocławia^{[potrzebne źródło]}. Jednocześnie nowy obiekt wywołał ostrą krytykę ze strony części środowisk profesjonalnych, jak również mieszkańców miasta^{[potrzebne źródło]}. Kontrowersyjna architektura obiektu łączy w sobie kubaturę i elewację zbliżoną do konserwatywnych nurtów architektury (spadzisty dach, cokół, regularnie rozmieszczone, nieduże okna ze szprosami, jednak ze stolarką okienną z tworzyw sztucznych) z formalnym przepychem w stylu postmodernizmu amerykańskich budynków komercyjnych we wnętrzu. Centralny dziedziniec przekształcony został w przekryte szklanym dachem pogrążonym atrium z przeszklonymi windami i mini-ogrodem. Wnętrza wykończono dużą ilością drogich materiałów: schody i posadzki z kolorowego granitu, detale z piaskowca, chromowane poręcze, granitowe fontanny, automatycznie rozsuwane drzwi, pseudoklasyczne rzeźby i popiersia. Do budynku prowadzi przekątnie zorganizowane wejście ze skomplikowanym systemem ramp, ozdobione herbem Jana Pawła II i herbem papieskim. Zlokalizowany w zabytkowym kontekście pensjonat jest nowocześnie wyposażonym hotelem z garażem podziemnym. Uzupełnieniem centrum hotelowo-konferencyjno-gastronomicznego jest niewielka kapliczka usytuowana na parterze, w głębi dziedzińca. W budynku działa także urząd pocztowy. Kubatura hotelu wynosi 32 tys. m³, a powierzchnia całkowita około 7 200 m².

Hotel został otwarty 8 października 2002 r. i poświęcony przez kard. Angelo Sodano^[2].

[edytuj] Nazwa i kontrowersje wokół reklamy

Kontrowersje zapewne większe niż wywołane przez architekturę obiektu wiążą się z jego nazwą oraz z połączeniem symboliki religijnej z elementami komercyjnymi^{[potrzebne źródło]}. Będący kościelną własnością hotel prowadzi intensywną kampanię reklamową na billboardach i w Internecie, wykorzystując herb i imię papieża. Wątpliwości, co do granic dopuszczalności reklamy, budzi również zestawienie poważnej symboliki religijnej (herb papieski, tiara, Krzyż) z atrybutami, które powszechnie uważa się za komercyjne i luksusowe (drogie wina, wysoki standard hotelu itp.). Kaplica znajdująca się w mało dostępnym miejscu, sprawia wrażenie zbędnej, nie wydaje się, by była sprawowana w niej jakakolwiek liturgia^{[potrzebne źródło]}, nie ma również patrona. Umieszczenie jej pod klatką schodową dowodzi^{[potrzebne źródło]}, że charakter duszpasterski i religijny obiektu to marginalne jego cechy.

Właściciel hotelu opisuje go następująco:

Niebanalna architektura koresponduje godnie z tysiącletnimi zabytkami Ostrowa Tumskiego i malowniczą zielenią Ogrodu Botanicznego. (...) Wszystko co jest związane z budową Pensjonatu Jana Pawła II miało wymowę symboliczną. Inwestycję rozpoczęto w roku Wielkiego Jubileuszu 2000 lat chrześcijaństwa i 1000-lecia Biskupstwa Wrocławskiego. Był to również rok, w którym świętowaliśmy 80. rocznicę urodzin Następcy św. Piotra, a także 50. rocznicę święceń kapłańskich Metropolity Wrocławskiego. Warto zwrócić uwagę na fakt ogłoszenia wówczas św. Andrzeja Bobolę patronem Polski. ^[3]

Mimo to istnieje pogląd, że nazwa hotelu nie ma jednak nic wspólnego z osobą papieża i ma znaczenie wyłącznie marketingowe^{[potrzebne źródło]}.
Od kilku lat ostatnie piętro pensjonatu zamieszkiwali studenci. Okres ich zakwaterowania był z roku na rok w ostatnich latach skracany (tylko do końca maja), a ich ilość redukowana. Od roku akademickiego 2007/2008 mieszkańcami-studentami pensjonatu mieli być tylko i wyłącznie studenci teologii. Obiekt z nazwy akademicki systematycznie redukował swoją działalność z tej, do której został powołany i którą ma w nazwie – akademickiej^{[potrzebne źródło]}, do działalności stricte komercyjnej. Obecnie nie prowadzi on działalności jako akademik studencki (nowa strona nie wspomina o tej formie działalności obiektu).