Dwóch szlachetnych krewnych

Z Wikipedii

Strona tytułowa wydania z 1634 roku

Dwóch szlachetnych krewnych (ang. The Two Noble Kinsmen) - komedia autorstwa Williama Shakespeare'a, po raz pierwszy opublikowana w 1634 roku.

Wydanie to stwierdza, że autorami są John Fletcher i William Szekspir. Stanowiło to kiedyś punkt kontrowersyjny, obecnie uznaje się tę informację za prawdziwą. Przyjmuje się, że została napisana około roku 1614 (wtedy też odbyła się jej prawdopodobna premiera w Blackfriars Theatre), gdyż istnieją liczne powiązania między nią a innymi utworami napisanymi w tamtym okresie. Źródłem do jej napisania był jeden z utworów Geoffreya Chaucera - Opowieści rycerza.

Polskie tłumaczenie tytułu jest autorstwa Doroty Koper i Rafała Morusiewicza.

[edytuj] Fabuła

Palamon i Arcite, kuzyni i bliscy przyjaciele, są więzieni w Atenach po wojennej porażce ich rodzinnych Teb. Obaj zakochują się w Emilii, co doprowadza do tego, że ich przyjaźń zamienia się w rywalizację.

Arcite zostaje zwolniony z więzienia i zostaje wygnany. Postanawia jednak wrócić, aby starać się uwieść Emilię. W międzyczasie, na wolność wydostaje się także Palamon. Postanawiają rozstrzygnąć swój spór na drodze pojedynku.

Przed turniejem Arcite modli się, aby odniósł sukces w walce; Palamon w swojej modlitwie prosi o to, żeby poślubił Emilię; Emilia zaś modli się o to, żeby poślubił ją ten, który kocha ją najbardziej. Każda z modlitw zostaje wysłuchana: Arcite wygrywa walkę, jednak spada z konia i umiera, dzięki czemu Palamon może poślubić Emilię.

W epilogu dramatopisarz umieścił m.in. następujący tekst:

„

Nigdy fortuna w grę

Przewrotniejszą nie zagrała.
Triumfuje pokonany,
Zwycięzca poniósł stratę;
a tymczasem
Najbardziej sprawiedliwi są

bogowie...

”