Dwusiarczek węgla
Z Wikipedii
| Disiarczek węgla | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | siarczek węgla(IV) | ||
| Inne nazwy | dwusiarczek węgla | ||
| Wzór sumaryczny | CS2 | ||
| SMILES | C(=S)=S | ||
| Masa molowa | 76,139 g/mol | ||
| Wygląd | bezbarwna (do bladożółtej) ciecz o silnym, nieprzyjemnym zapachu | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 75-15-0 | ||
| Właściwości | |||
| Gęstość i stan skupienia | 1,260 g/cm3 ; ciecz | ||
| Rozpuszczalność w wodzie | 0,1185 g/100 cm3 | ||
| Temperatura topnienia | -110 °C (163,15 K) | ||
| Temperatura wrzenia | 46,2 °C (319,35 K) | ||
| Lepkość | < 0,001 | ||
| Budowa | |||
| Typ hybrydyzacji i VSEPR | liniowy | ||
| Moment dipolowy | 0 D | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
  |
|||
| Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: F+ - skrajnie łatwopalny T - toksyczny |
||
| NFPA 704 |
4
3
0
|
||
| Temperatura zapłonu | -30 °C (243,15 K) | ||
| Temperatura samozapłonu | 90 °C (363,15 K) | ||
| Zwroty ryzyka | R: 11-36/38-48/23-62-63 | ||
| Zwroty bezpieczeństwa | S: 16-33-36/37-45 | ||
| Numer RTECS | FF6650000 | ||
| Podobne związki | |||
| Podobne związki | dwutlenek węgla | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Dwusiarczek węgla, (poprawnie: disiarczek węgla, siarczek węgla(IV) ) - związek chemiczny o wzorze sumarycznym CS2.
Czysty dwusiarczek węgla jest bezbarwną łatwo lotną cieczą o lekko słodkawym i przyjemnym zapachu. Przemysłowo stosowany dwusiarczek węgla ma jednak zwykle barwę żółtą i zapach zgniłych rzodkiewek. Opary dwusiarczku węgla mają dwukrotnie większą gęstość od powietrza i dlatego ścielą się po podłodze.
W naturze dwusiarczek węgla jest wydalany w pierwszym etapie erupcji wulkanów. W przemyśle produkuje się go przez proste spalanie węgla w oparach siarki, w bardzo wysokiej temperaturze i przy dużym nadmiarze siarki w stosunku do węgla.
Dwusiarczek węgla niezwykle łatwo ulega samozapłonowi. Temperatura samozapłonu jest niższa niż 100°C, z możliwością wybuchu par. Trudno rozpuszcza się go w wodzie, łatwo w benzenie, etanolu oraz eterach.
W przemyśle największe ilości dwusiarczku węgla są stosowane jako rozpuszczalnik do przędzenia włókien wiskozowych. Jest też stosowany w syntezie organicznej i rozpuszczalnik do flotacji minerałów.
Dwusiarczek węgla jest średnio toksyczny, działa szkodliwie na ośrodkowy układ nerwowy. W bardzo dużym stężeniu jego wdychanie może prowadzić do zatrzymania oddechu na skutek porażenia układu nerwowego.
W mniejszych stężeniach długie wystawienie na działanie dwusiarczku węgla powoduje trwałe uszkodzenia mózgu, przejawiające się początkowo jako problemy ze snem, wrażeniem ciągłego zmęczenia i problemy z pamięcią.
Dwusiarczek węgla wykazuje też działanie rakotwórcze i mutagenne.
