Ecthelion II
Z Wikipedii
Ecthelion II – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni, zwykle w zwrocie mówiącym o jego synu (Denethor, syn Ectheliona). Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Ecthelion II
- Przekład Marii Skibniewskiej – Ecthelion II (Ekthelion)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Ektelion II
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Ecthelion II
Ecthelion II (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 2984 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dwudziesty piąty namiestnik rządzący Gondorem. Był synem Turgona. Urząd objął w 2953 roku. Sprawował go do końca swego życia, przez 31 lat. Był mądrym władcą i przez cały czas starał się wzmocnić Gondor przed spodziewaną napaścią Saurona. Gdy ostatni mieszkańcy opuścili Ithilien (2954 rok), rozkazał wznieść mur Rammas Echor, w celu obrony przedmieść Minas Tirith. W jego służbie było wielu ludzi spoza granic Południowego Królestwa, wśród których szczególnymi łaskami cieszył się Thorongil. On to w 2980 roku zniszczył flotę Korsarzy z Umbaru. Namiestnik przyjaźnie odnosił się do Gandalfa Szarego. Następcą Ectheliona był Denethor II.
Imię Ecthelion pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Syn ostrza włóczni.
[edytuj] Przypis
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
Poprzednik Turgon |
Namiestnicy rządzący Gondorem | Następca Denethor II |