Edward Hejdukiewicz

Z Wikipedii

Edward Hejdukiewicz (31 marca 1868 w Mińsku Litewskim - 1 stycznia 1932 w osadzie Krzywucha, powiat Dubno na Wołyniu), generał dywizji WP.

W 1887 ukończył Korpus Kadetów w Wilnie. Służył w armii rosyjskiej, w lipcu 1914 awansowany do stopnia pułkownika. Walczył na frontach I wojny światowej, m.in. jako dowódca 56. pułku piechoty. Od 2 listopada 1917 dowódca 3. pułku strzelców w I Korpusie Polskim (generała Dowbór-Muśnickiego), za walki pod Bobrujskiem w lutym 1918 został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy. W czerwcu 1918 współorganizował w Odessie 4. Dywizję Strzelców generała Żeligowskiego. Dowodził 54. pułkiem strzelców kresowych (przejściowo pod nazwą Brygada Strzelców Kresowych), 28. Brygadą Piechoty Wielkopolskiej, 2. Dywizją Litewsko-Białoruską, był zastępcą dowódcy Okręgu Korpusu IX (Brześć). Uczestniczył w wojnie polsko-radzieckiej.

20 października 1920 mianowany generałem brygady, od marca 1923 do maja 1927 wchodził w skład Oficerskiego Trybunału Orzekającego. W 1927 mianowany tytularnym generałem dywizji i przeniesiony w stan spoczynku. Był także odznaczony Krzyżem Walecznych.

Źródła:

• Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945, tom II, część 2, Koszalin 1993