Edward Hulewicz
Z Wikipedii
| Edward Hulewicz | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1937 Berezno, Polska (obecnie Ukraina) |
| Pochodzenie |  Polska |
| Instrument | wokal |
| Zawód | piosenkarz, kompozytor, autor tekstów |
| Aktywność | 1963-nadal |
| Zespół | |
| Tarpany, Heliosi |
|
| Strona internetowa | |
Edward Hulewicz (ur. 22 listopada 1937 w Bereźnie w województwie wołyńskim, obecnie na Ukrainie), polski piosenkarz estradowy, kompozytor, aranżer, dziennikarz muzyczny, założyciel zespołu Tarpany, w którym śpiewała także Halina Frąckowiak.
Karierę estradową rozpoczął na początku lat 60. XX w. Koncertował w Czechosłowacji. Po powrocie z tournée w 1965 roku założył zespół Tarpany. Później do zespołu dołączyły Halina Frąckowiak i Halina Żytkowiak. Razem wylansowali przebój pt. Siała baba mak. Na fali popularności Edward Hulewicz prowadził własną audycje w Polskim Radiu oraz występował w licznych programach polskiej telewizji. W 1968 roku zespół Tarpany rozpadł się, a Edward Hulewicz przeszedł do krótko istniejącego zespołu Heliosi, z którym wylansował przeboje Obietnice i Zaczekaj aż opadnie mgła. Po rozpadzie zespołu Hulewicz śpiewał razem z Kanon Rytm, z którego odszedł po krótkim czasie. Później poświęcił się karierze solowej śpiewając piosenki m.in. Katarzyny Gärtner, Jarosława Kukulskiego, Ernesta Brylla.
W 1977 wystąpił w filmie Wodzirej Feliksa Falka. Brał udział w licznych trasach koncertowych m.in w ZSRR, większości krajów bloku wschodniego, USA i Kanadzie.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Wykształcenie i początki kariery
Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Kwidzynie. W trakcie nauki zdobył 1. miejsce w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim i założył rockowy zespół "Jazz and Song". Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W trakcie studiów udzielał się w Klubie Studentów Wybrzeża "ŻAK" i klubie jazzowym "Rudy Kot". Koncertował przez kilka lat w Czechosłowacji.
[edytuj] Lata 60. XX w. "Tarpany" i "Heliosi"
Po powrocie do Polski, Janusz Hojan z Redakcji Muzycznej Polskiego Radia i TV w Poznaniu zaproponował mu założenie zespołu rockowego. Zespół ten powstał na bazie grupy muzyków, którzy koncertowali razem z Edwarde Hulewiczem w Czechosłowacji w 1965 r. i został nazwany Tarpany. Pierwszy skład tworzyli Bogdan Szelugowski, Bogusław Łowiński, Mirosław Polarek, Klaudiusz Maga i Andrzej Wlekliński oraz Edward Hulewicz jako solista. Potem doszły: Halina Frąckowiak i Halina Żytkowiak. Największym przebojem zespołu stała się piosenka Siała Baba Mak. Piosenka ta kilkakrotnie zwyciężyła w popularnej audycji Telewizyjna Giełda Piosenki. Zespół był pokazywany w kilku programach telewizyjnych i posiadał swoją własną audycję w Polskim Radiu.
Zespół rozpadł się w roku 1968. Wszyscy członkowie "Tarpanów" zostali przechwyceni przez inne zespoły rockowego działające w tym czasie (Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Breakout, ABC, Amazonki). Edward Hulewicz przeszedł do zespołu Heliosi. Po reorganizacji grupę tworzyli: Władysław Szlacha, Andrzej Zawadzki, Bogdan Kierach, Jerzy Pulcyn oraz Jadwiga Land i Edward Hulewicz jako soliści. Zespół stał się szybko popularny. Do jego najbardziej znanych przebojów należą Obietnice, Zaczekaj aż opadnie mgła, Dwa złote warkocze.
W trakcie Festiwali w Sopocie brał udział w imprezach towarzyszących dając recital z Heliosami w 1970, oraz śpiewając pojedyncze piosenki z tym zespołem w ramach "Musicoramy" w 1969 i 1970 r.
Po rozpadzie zespołu "Heliosi" (1969) Edward Hulewicz rozpoczął współpracę z big bandem Janusza Sławińskiego Kanon Rytm. Do znanych utworów tego zespołu należą: "Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem" (J.Sławiński, E.Horbaczewska), "Nie pytaj już" (M.Kossowski, B.Loebl), "Za zdrowie pań" (J.Sławiński, J.Kukulski, A.Kudelski), "Różowe miasto" (A.Januszko,T.Urgacz), "W takim wielkim mieszkasz mieście" (M.Kossowski, B.Loebl), "Może to ty" (Z.Korepta, W.Ścisłowski).
[edytuj] Kariera solowa w latach 70. XX w.
Po odejściu od "Kanon Rytm" (kiedy?) Edward Hulewicz rozpoczął samodzielną działalność artystyczną. Nawiązał współpracę z kilkoma znanymi kompozytorami i autorami tekstów, dokonując szeregu nagrań, z których część stała się przebojami. Z Katarzyną Gärtner nagrał na jej płycie Na szkle malowane utwór Hej baby baby (tekst Ernest Bryll); z Antonim Kopfem Nie sądź mnie (tekst Andrzej Kreczmar); z Ryszardem Poznakowskim Żona Padrona Blues (tekst Grażyna Orlińska), Odwieczny znicz (tekst Jan Pietrzak), Powróż mi (tekst Jerzy Kleyny), Dzięki tobie (tekst Andrzej Jastrzębiec-Kozłowski); z Jarosławem Kukulskim Za zdrowie pań; z Adamem Skorupką Serdeczne życzenia (tekst J.Odrowąż), Za to wszystko co przed nami (tekst J.Odrowąż), Klucze szczęścia (tekst J.Lewiński, A.Zaniewski); z [[Edmund Berg|Edmundem Bergiem Ty potrafisz (tekst J.Szczepkowski), Zgubiłem się po drodze (tekst Z.Stawecki), Znów ryzyka brak (tekst M.Maliszewska), "Ludzie są..."(tekst K.Cwynar). Oprócz tego z Jarosławem Kukulskim współpracował stale przez kilka lat, jeżdżąc z koncertami z udziałem Anny Jantar.
Po krótkim epizodzie z nowo utworzonym przez E.Hulewicza i Janusza Komana Helios II rozpoczął współpracę z orkiestrami Polskiego Radia i Telewizji: Bogusława Klimczuka, z którą jeździł kilkakrotnie z koncertami za granicę (m.in. do ZSRR i Mongolii) z orkiestrą PRiTV w Katowicach pod dyr. Jerzego Miliana, z którą dokonał parę sesji nagraniowych. Współpracował też z paroma orkiestrami symfonicznymi (Filharmonii Olsztyńskiej i Rzeszowskiej).
Występował w filmie Wodzirej Feliksa Falka, gdzie zaśpiewał piosenkę Jana Kantego Pawluśkiewicza do tekstu Jonasza Kofty Rytm Carnaval.
Trzykrotnie uczestniczył w konkursach na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1969 - "Obietnice" i "Może to ty", 1970 - "Zielone łąki", 1975 - "Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem").
Występował też na Festiwalu w Rostocku gdzie zaśpiewał "Ucieczka przed burzą" za co otrzymał wyróżnienie.
[edytuj] Późniejsza twórczość
W latach 80. i 90. XX w. nagrał dwie płyty długogrające dla "Polskich Nagrań", kilka tzw."czwórek", parę singli, 4 płyty kompaktowe, z których dwie osiągnęły status "Złotej Płyty", a jedna "Platynowej" co zostało uhonorowane wręczeniem mu tego trofeum na specjalnych uroczystych koncertach - pierwsza w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 2001 r., druga na Festiwalu "Złote Przeboje" w Tarnowie.
Edward Hulewicz koncertował w prawie wszystkich krajach europejskich w tym pięciokrotnie w Rosji oraz w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Edward Hulewicz uczestniczy w koncertach recitalowych oraz przedstawieniach dramatyczno-muzycznych "Ballada", gdzie jest wokalistą i aktorem.
W maju 2006 r. nagrał swój kolejny singel noszący tytuł Rock Caffe, na którym są cztery nowe utwory, których kompozytorem jest Adam Rupp.
[edytuj] Nagrody
- Medal Ministra Kultury Zasłużony Kulturze - Gloria Artis (2005
- Prometeusz - Nagroda Polskiej Estrady za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki estradowej (2000)
- Nagroda Ministra Kultury Zasłużony działacz kultury (1998)
- Zasłużony Członek ZASP (kiedy?)
- Medale 75. i 80. lecia ZASP - 1994, 1998 r.
[edytuj] Ciekawostki
Od wielu lat jest członkiem Zarządu Warszawskiego Koła Artystów Estrady, a od roku 2002 jest członkiem Zarządu Sekcji Estrady ZASP.
Edward Hulewicz amatorsko zajmuje się malarstwem. Wydał dwa tomiki poezji "Byłem ptakiem" i "To tylko". Zajmuje się też opieką nad sierotami pracując społecznie w domach dziecka. W tym celu ukończył Studium Kształcenia Wychowawców Domów Dziecka.
W styczniu 2008 roku był gościem programu Szansa na sukces.
[edytuj] Bibliografia
- Ryszard Wolański, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Edward Hulewicz, s. 71, 72.
- Wojciech Zając i inni, Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej
- Zbigniew Adrjański, Kalejdoskop Estradowy
- Zbigniew Adrjański, Rejestr Artystów Twórców, Zespołów i Producentów
- Józefina Pellegrini, Czytanie losu
- Joanna Rawik, Kocham Świat
- Janusz Horodniczy, Zapiski Komedianta –
- Agnieszka Hulewicz Feillowa, Rodem z Kościanek
- "Who is Who w Polsce"
- Janusz Świąder, Mój gwiazdozbiór
