Edward Pietrzyk

Z Wikipedii

Edward Pietrzyk


generał broni
Urodzony	3 listopada 1949 Rawa Mazowiecka
Kariera wojskowa
Stanowiska	szef Zarządu Strategiczno-Operacyjnego Sztabu Generalnego, dowódca Wojsk Lądowych
Późniejsza praca	ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku
Odznaczenia

Edward Pietrzyk (ur. 3 listopada 1949 roku w Rawie Mazowieckiej) – oficer dyplomowany Wojska Polskiego w stopniu generała broni, specjalista artylerii, od 1992 do 1996 roku szef Zarządu Operacyjno-Strategicznego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, w latach 2000-2006 dowódca Wojsk Lądowych, następnie ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku, odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

[edytuj] Wykształcenie

W okresie od 1967 do 1971 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny Wojskowej Akademii Technicznej im. gen. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Jest również również absolwentem Wojskowej Akademii Artylerii ZSRR (1977-1980, ze Złotym Medalem) oraz Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1985-1990, z wyróżnieniem). W latach 1997-1998 odbył studia podyplomowe na Narodowym Uniwersytecie Obrony Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.

[edytuj] Służba wojskowa

Na pierwsze stanowisko – dowódcy plutonu – został skierowany do 2 Pomorskiej Brygady Artylerii w Choszcznie. W 1980 roku objął posadę starszego oficera w Oddziale Operacyjno-Rozpoznawczym Szefostwa Wojsk Rakietowych i Artylerii Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie, a następnie wyznaczono go starszym oficerem operacyjnym w Dowództwie 2 Pomorskiej Brygady Artylerii. W latach 1981-1985 był kolejno doradcą szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii MON oraz szefem Sztabu 23 Brygady Artylerii Armat w Zgorzelcu. W 1990 roku został zastępcą dowódcy Wojsk Rakietowych i Artylerii MON, a w 1991 roku rozpoczął służbę w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie. Początkowo zajmował stanowiska zastępcy szefa Zarządu Operacyjnego i szefa Zarządu Operacyjnego. Od 1992 do 1996 roku kierował Zarządem I Operacyjno-Strategicznym. W 1998 został pełnomocnikiem ministra obrony narodowej ds. utworzenia Wielonarodowego Korpusu Północny-Wschód. W 1999 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północny-Wschód w Szczecinie. W latach 2000-2006 był dowódcą Wojsk Lądowych. Brał udział w przygotowaniu narodowej doktryny obronnej i polskiej części programu Partnerstwo dla Pokoju, uczestniczył w pracach nad reorganizacją Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

[edytuj] Służba dyplomatyczna

16 marca 2007 roku sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała kandydaturę gen. broni w st. spocz. Edwarda Pietrzyka, a miesiąc później prezydent Lech Kaczyński mianował go ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku. 3 października 2007 roku ambasador Pietrzyk został poważnie ranny w wyniku zamachu terrorystycznego na ulicach Bagdadu. Z Iraku przetransportowano go do Niemiec, skąd 5 października trafił do Polski. Do 9 listopada przebywał w Centrum Leczenia Ciężkich Oparzeń w Gryficach. Po wyjściu ze szpitala zadeklarował chęć kontynuowania misji dyplomatycznej. Minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski stwierdził, że powrót ambasadora na placówkę może nastąpić jeszcze pod koniec 2007 roku.^[1]

[edytuj] Awanse

[edytuj] Odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Medal Za zasługi dla obronności kraju
Krzyż Komandorski Legii Zasługi
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
Laureat Buzdyganów
Wpis do Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej

[edytuj] Bibliografia

Płk dr Mariusz Jędrzejko, mjr dr Mariusz Krogulski, ppłk mgr inż. Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej (1989-2002) – Von Borowiecky, Warszawa 2002, ISBN 83-87689-46-7