11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej
Z Wikipedii
11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej imienia Króla Jana III Sobieskiego (11 DKPanc.) pancerny związek taktyczny Wojska Polskiego, którego dowództwo stacjonuje w Żaganiu.
Spis treści |
[edytuj] Rodowód dywizji
[edytuj] 11 Dywizja Piechoty
11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej wywodzi się w prostej linii od formowanej w marcu i kwietniu 1945 w rejonie Łodzi 11 Dywizji Piechoty.
[edytuj] 11 Zmotoryzowana Dywizja Piechoty
W marcu 1949 na bazie 11 Dywizji Piechoty, 6 Pułku Czołgów i 25 Pułku Artylerii Pancernej utworzono 11 Zmotoryzowaną Dywizję Piechoty. Dywizja weszła w skład 2 Korpusu Pancernego.
[edytuj] 11 Dywizja Zmechanizowana
W 1950 dywizję przeformowano w 11 Dywizję Zmechanizowaną. 4 września 1956 ukazał się rozkaz Ministra Obrony narodowej o rozformowaniu 2 KPanc. i podporządkowaniu 11 DZ dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego.
[edytuj] 11 Dywizja Pancerna
W lecie 1957 dywizję zreorganizowano, a w kwietniu 1963 przeformowano w 11 Dywizję Pancerną.
[edytuj] 11 Dywizja Zmechanizowana
W 1990 dywizję przeformowano w 11 Dywizję Zmechanizowaną. We wrześniu 1991 dywizja utraciła nazwę wyróżniającą "Drezdeńska".
[edytuj] Historia 11 DKPanc
13 lipca 1992 dywizja otrzymała nową nazwę wyróżniającą "Kawalerii Pancernej" oraz przyjęła dziedzictwo tradycji następujących wielkich jednostek pancernych:
- 10 Brygada Kawalerii 1937-1939,
- 10 Brygada Kawalerii Pancernej 1939 – 1942,
- 1 Dywizja Pancerna 1942-1947.
W tym czasie jej pełna nazwa brzmiała - 11 Dywizja Zmechanizowana Kawalerii Pancernej im. Jana III Sobieskiego. 11 września 1992 r. z nazwy dywizji wykreślono wyraz "Zmechanizowana" oraz dodano wyraz „Króla”. Od tego dnia pełna nazwa dywizji brzmiała – 11 Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. 1 grudnia 1992 r. 16 Batalion Saperów w Żarach przemianowano na 11 Batalion Saperów. 5 października 2001 r. dywizja została podporządkowana dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego, a od 25 marca 2004 r. dowódcy Wojsk Lądowych. 1 września 2003 r. dywizja otrzymała kolejną nazwę wyróżniającą "Lubuska". Po rozformowaniu 4 DZ i 5 DZ pozostała jedynym związkiem taktycznym stacjonującym na terenie woj. lubuskiego. W 2006 r. ze struktury dywizji wyłączono 4 Zielonogórski Pułk Przeciwlotniczy w m. Czerwieńsk. W jego miejsce dowódcy 11 DKPanc. podporządkowano 69 Pułk Przeciwlotniczy z Leszna. Z dniem 30 czerwca 2007 r. rozformowano stacjonującą w garnizonie Wędrzyn 15 Wielkopolską Brygadę Kawalerii Pancernej im. gen. broni Władysława Andersa.
Święto dywizji obchodzone jest 12 września.
[edytuj] Struktura organizacyjna dywizji
[edytuj] Historyczna
- 3 pułk czołgów (Żagań)
- 8 pułk czołgów (Żagań)
- 29 pułk czołgów (Żagań)
- 42 pułk zmechanizowany (Żary)
- 33 pułk artylerii (Żary)
- 66 pułk artylerii przeciwlotniczej (Bolesławiec)
- 11 Brygada Zmechanizowana im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego (Żary)
[edytuj] Współczesna
(stan na dzień 1 grudnia 2007)
- Kwatera Główna 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego - Żagań:
- Dowództwo 11 DKPanc.,
- Sztab 11 DKPanc.,
- Pion Szkolenia 11 DKPanc.,
- Logistyka 11 DKPanc.,
- Pion Głównego Księgowego 11 DKPanc.
- 10 Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. broni Stanisława Maczka – Świętoszów:
- 24 batalion ułanów im. hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego (2 batalion czołgów),
- 10 batalion dragonów (batalion zmechanizowany),
- 34 Brygada Kawalerii Pancernej im. htm. wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego – Żagań:
- 1 brabancki batalion czołgów,
- 2 flandryjski batalion czołgów,
- batalion zmechanizowany,
- 17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Dowbor-Muśnickiego – Międzyrzecz:
- 15 batalion Ułanów Poznańskich im. gen. broni Władysława Andersa (batalion czołgów, w 2007 r. przeformowany w 3 batalion zmechanizowany),
- 7 batalion Strzelców Konnych Wielkopolskich (2 batalion piechoty zmotoryzowanej),
- 7 dywizjon Artylerii Konnej Wielkopolskiej (dywizjon artylerii samobieżnej),
- 4 Zielonogórski Pułk Przeciwlotniczy – Czerwieńsk (w strukturach dywizji do 2005 r. i ponownie od 2007 r.)
- 5 Lubuski Pułk Artylerii – Sulechów
- 69 Leszczyński Pułk Przeciwlotniczy im. gen. dyw. Stefana Roweckiego "Grota" – Leszno (od 2006)
- 4 Krośnieński Batalion Zaopatrzenia – Krosno Odrzańskie
- 5 Kresowy Batalion Saperów – Krosno Odrzańskie
- 10 Batalion Rozpoznawczy Strzelców Konnych im. gen. bryg. Michała Gutowskiego – Żagań,
- 11 Batalion Dowodzenia im. gen. broni Zygmunta Sadowskiego – Żagań,
- 11 Batalion Medyczny im. gen. bryg. prof. Mariana Garlickiego – Żagań,
- 11 Batalion Remontowy – Żagań,
- 11 Kompania Chemiczna – Żagań.
[edytuj] Dowódcy 11 Dywizji
- 1948-1950 - płk Józef Sielecki
- 1950-1953 - płk Wiktor Jerszow
- 1953-1954 - gen. bryg. Sergiusz Siwicki
- 1954-1956 - płk dypl. Adolf Humeniuk
- 1956-1959 - płk dypl. Marian Doliński
- 1959-1962 - gen. bryg. Mieczysław Mazur
- 1962-1967 - gen. bryg. Zbigniew Zieleniewski
- 1967-1968 - płk Wiesław Kociołek
- 1968-1973 - gen. bryg. Witold Wereszczyński
- 1973-1976 - gen. bryg. Józef Użycki
- 1976-1984 - gen. bryg. Bolesław Matusz
- 1984-1987 - płk dypl. Janusz Ornatowski
- 1987-1988 - płk dypl. Adam Rębacz
- 1988-1990 - płk dypl. Zygmunt Sadowski
- 1990-1992 - gen. bryg. Adam Rębacz
- 1992-1993 - płk dypl. Aleksander Bortnowski
- 1993-1994 - płk dypl. Zbigniew Szura
- 1994-1998 - gen. bryg. Aleksander Bortnowski
- 1998-2000 - gen. bryg. Zdzisław Goral
- 2000-2003 - gen. bryg. Stanisław Nowakowicz
- 2003-2006 - gen. dyw. Waldemar Skrzypczak
- 2006-? - gen. dyw. Paweł Lamla