Edward Shackleton
Z Wikipedii
Edward Arthur Alexander Shackleton, baron Shackleton KG, OBE (ur. 15 lipca 1911 w Londynie, zm. 22 września 1994), brytyjski polityk i geograf, członek Partii Pracy, minister w drugim rządzie Harolda Wilsona.
Był młodszym synem badacza Antarktydy sir Ernesta Shackletona i Emily Dorman. W 1938 r. poślubił Betty Homan i miał z nią dwoje dzieci - Charlesa Edwarda Ernesta oraz Alexandrę.
Wykształcenie odebrał w Magdalen College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1932 r. brał udział w wyprawie na Sarawak. W 1934 r. organizował wyprawę na Ziemię Ellesmere'a. Po powrocie z wyprawy napisał Arctic Journey, opublikowaną w 1937 r. Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął pracę w ministerstwie informacji. W 1940 r. wstąpił do Royal Air Force. Zajmował się tam planowaniem działań przeciwko U-Bootom. W 1945 r. został oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego.
W 1946 r. Shackleton został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Preston. Od 1950 r. reprezentował okręg wyborczy Preston South. W 1955 r. utracił miejsce w Izbie Gmin. W 1958 r. został kreowany parem dożywotnim jako baron Shackleton i zasiadł w Izbie Lordów. Po wybranych przez Partię Pracy wyborach 1964 r. rozpoczął pracę w ministerstwie obrony, gdzie odpowiadał za sprawy RAF-u. W 1967 r. został członkiem gabinetu jako minister bez teki. W 1968 r. był przez krótki czas Lordem Tajnej Pieczęci, następnie Paymaster-General, aż wreszcie do 1970 r. ponownie Lordem Tajnej Pieczęci i przewodniczącym Izby Lordów. Do 1974 r. stał na czele Partii Pracy w izbie wyższej.
Od 1971 r. Shackleton był przewodniczącym Królewskiego Towarzystwa Geograficznego. W 1994 r. został dożywotnim prezesem James Caird Society. Od 1962 r. był patronem British Schools Exploring Society. Pełnił również funkcję prokanclerza Uniwersytetu Southampton. W 1974 r. został kawalerem Orderu Podwiązki. Zmarł w 1994 r.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Douglas Houghton Arthur Champion, baron Champion |
Minister bez teki Wielkiej Brytanii 1967-1968 razem z Patrickiem Gordonem Walkerem |
Następca George Thomson |
Poprzednik Frank Pakenham, 7. hrabia Longford |
Lord Tajnej Pieczęci 1968 |
Następca Fred Peart |
Poprzednik Frank Pakenham, 7. hrabia Longford |
Przewodniczący Izby Lordów 1968-1970 |
Następca George Jellicoe, 2. hrabia Jellicoe |
Poprzednik George Wigg |
Paymaster-General 1968 |
Następca Judith Hart |
Poprzednik Fred Peart |
Lord Tajnej Pieczęci 1968-1970 |
Następca George Jellicoe, 2. hrabia Jellicoe |
Poprzednik Frank Pakenham, 7. hrabia Longford |
Lider Brytyjskiej Partii Pracy Izba Lordów 1968-1974 |
Następca Malcolm Shepherd, 2. baron Shepherd |
W dniu powstania
Arthur Bottomley • Herbert Bowden • George Brown • James Callaghan • Barbara Castle • Frank Cousins • Anthony Crosland • Richard Crossman • Lord Gardiner • Anthony Greenwood • Ray Gunter • Denis Healey • Margaret Herbison • Cledwyn Hughes • Douglas Jay • Roy Jenkins • Frederick Lee • Lord Longford • Richard Marsh • Fred Peart • William Ross • Michael Stewart • Harold Wilson
Późniejsi członkowie gabinetu
Tony Benn • John Diamond • Patrick Gordon Walker • Judith Hart • Harold Lever • Roy Mason • Lord Shackleton • Peter Shore • Edward Short • George Thomas • George Thomson