Encefalopatia wątrobowa
Z Wikipedii
Encefalopatia wątrobowa | |
ICD-10: |
K72.7
|
K72.7.0 {{{X.0}}} |
|
K72.7.1 {{{X.1}}} | |
K72.7.2 {{{X.2}}} | |
K72.7.3 {{{X.3}}} | |
K72.7.4 {{{X.4}}} | |
K72.7.5 {{{X.5}}} | |
K72.7.6 {{{X.6}}} | |
K72.7.7 {{{X.7}}} | |
K72.7.8 {{{X.8}}} | |
K72.7.9 {{{X.9}}} |
Encefalopatia wątrobowa - zespół neurologiczny, polegający na zaburzeniu funkcjonowania centralnego układu nerwowego na skutek działania toksyn, pojawiających się w układzie w związku z uszkodzeniem wątroby przez niektóre leki, substancje toksyczne, ostre zakażenia podczas innych chorób wątoby, krwotoki przewodu pokarmowego, wirusy (wirusowe zapalenie wątroby), alkohol.
Spis treści |
[edytuj] Patogeneza
Jedną z najczęstszych przyczyn encefalopatii wątrobowej jest zaburzenie funkcjonowania wątroby w przebiegu marskości. Na skutek zaburzonej detoksykacji w organizmie powstaje wiele substancji, mających szkodliwy wpływ na czynność układu nerwowego. Należą do nich m.in.:
- neurotoksyny:
- fałszywe neuroprzekaźniki:
- β-fenyloetanoloamina
- oktopamina
Dochodzi również do zwiększenia gęstości receptorów dla kwasu γ-aminomasłowego i nadmiernej stymulacji układu GABA-ergicznego.
[edytuj] Postacie
Encefalopatię wątrobową można podzielić na:
- Utajoną (60-70% chorych) - dyskretne objawy neuropsychiczne, zauważalne dopiero w specjalnych badaniach psychometrycznych (patrz niżej).
- Jawną:
- ostra encefalopatia wątrobowa: gwałtowne objawy, najczęściej związane z jakimś czynnikiem wyzwalającym:
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- przedawkowanie diuretyków
- zakażenie
- przewlekła encefalopatia wątrobowa
- ostra encefalopatia wątrobowa: gwałtowne objawy, najczęściej związane z jakimś czynnikiem wyzwalającym:
[edytuj] Objawy
- zaburzenia cyklu snu i czuwania
- zaburzenia uczenia się, zapamiętywania, koncentracji
- zaburzenia orientacji przestrzennej
- zaburzenia nastroju - apatia, nadpobudliwość
- asterixis (grubofaliste drżenie rąk)
- foetor hepaticus
- zmiany w zapisie EEG - początkowo zwolnienie czynności podstawowej, następnie ogniskowe lub uogólnione fale wolne, fale trójfazowe, wyładowania napadowe iglic lub fal wolnych
- zwiększone stężenie amoniaku we krwi
- w ostatnim etapie śpiączka wątrobowa, głębokie zaburzenia metaboliczne (kwasica metaboliczna)
[edytuj] Stopnie kliniczne encefalopatii wątrobowej
Stopień | Świadomość | Intelekt | Zachowanie | Zaburzenia neurologiczne |
---|---|---|---|---|
0 | bez zmian | prawidłowe | prawidłowa | bez zmian |
1 | zaburzenia rytmu snu i czuwania | zaburzenia koncentacji, trudności w wykonywaniu działań arytmetycznych, zapominanie | euforia, słowotok, drażliwość | ataksja, zaburzenia pisma |
2 | dezorientacja, przymglenie, letarg | zaburzenia pamięci, niezorientowanie co do czasu | zaburzenia osobowości, nieadekwatne zachowania | asterixis, dyzartria, osłabione odruchy ścięgniste |
3 | senność, splątanie, półstupor | otępienie | lęk, urojenia, gniew | wygórowane odruchy ścięgniste, odruchy patologiczne, oczopląs, objawy pozapiramidowe |
4 | śpiączka | brak | niemożliwe do oceny | sztywność odmóżdżeniowa, szerokie źrenice bez reakcji na światło |
Rozpoznanie klinicznie niejawnej encefalopatii wątrobowej (stopień 1-2) jest możliwe na podstawie stwierdzenia zaburzeń w badaniach psychometrycznych, do których należą m.in.:
- test łączenia punktów
- test labiryntu
- test gwiazdy
[edytuj] Leczenie
[edytuj] Ostra encefalopatia wątrobowa
- dieta "0" przez 24-48 h, potem dieta ubogobiałkowa (zawartość białka w pokarmie nie może przekraczać 0,5 g/kg masy ciała). W bardzo ciężkich przypadkach niezbędne jest żywienie dojelitowe
- środki przeczyszczające - laktuloza, początkowo 45 ml doustnie powtarzane co godzinę aż do uzyskania wypróżnienia. Potem 15-45 ml w dawkach podzielonych (lub inna dawka, umożliwiająca uzyskanie wypróżnień na poziomie 2-3 luźnych stolców na dobę). W bardzo ciężkich przypadkach - mechaniczne oczyszczenie jelita.
- neomycyna - w dawce 3-6 g/dobę w dawkach podzielonych przez 1-2 tygodnie (wyjałowienie jelita)
- jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo spożycia przez chorego nadmiernych ilości barbituranów - flumazenil w dawce 1 mg dożylnie
- asparaginian ornityny - przy zwiększonym stężeniu amoniaku we krwi
[edytuj] Przewlekła encefalopatia wątrobowa
- dieta ubogobiałkowa (zawartość białka w pokarmie na poziomie 1-1,5g/kg masy ciała)
- laktuloza 15-45 ml na dobę w dawkach podzielonych
- przy braku efektów leczenia przewlekłe stosowanie antybiotyków - neomycyna 1-2 g/dobę lub metronidazol 250 mg dwa razy na dobę
- asparaginian ornityny doustnie (do 6 g/dobę)
Najbadziej skuteczną metodą w leczeniu przewlekłej encefalopatii wątrobowej jest przeszczepienie wątroby.