Euroliga

Z Wikipedii

Euroliga (ang. Euroleague) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki koszykarskie, przeznaczone dla najlepszych oraz najbogatszych drużyn Europy (zajmujących najwyższe miejsca w czołowych ligach krajowych), od sezonu 2000/2001 organizowane i zarządzane przez Unię Europejskich Lig Koszykarskich (ULEB), a wcześniej przez FIBA Europe.

Spis treści 1 Historia 2 Tryumfatorzy 3 Tabela mistrzów 4 Sukcesy klubów 5 Zwycięzcy według państw 6 Udział polskich klubów 7 Zobacz też 8 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Na fali sukcesu idei europejskich pucharów - stworzonej przez dziennikarzy francuskiego dziennika L'Équipe - dla klubów piłkarskich, wiosną 1957 grupa działaczy FIBA z Sekretarzem Generalnym Williamem Jonesem na czele, postanowiła przeszczepić koncepcję klubowej rywalizacji na starym kontynencie również dla męskich zespołów koszykarskich. W celu zorganizowania i sprawnego przeprowadzenia rozgrywek powołano specjalną Komisję, której przewodniczącym został sam W. Jones, mając do pomocy Roberta Busnela, Miloslava Kriza, Raimundo Saportę, Nikołaja Semaszkę i Borislava Stankovicia. Wzorem piłkarskim rywalizacji nadano oficjalną nazwę Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (PEMK) i pod takim mianem toczyła się ona do lat 90. Do premierowego sezonu 1957/1958 przystąpiło 24 mistrzów krajowych, a wśród nich Legia Warszawa. Inauguracyjne mecze rozegrano jesienią 1957, a po pucharowych bojach do finałowego dwumeczu (6 lipca 1958 i 17 lipca 1958) zakwalifikowały się: radziecka ASK Ryga i bułgarski Akademik Sofia. Zdecydowanie lepsi okazali się ryżanie dwukrotnie pokonując rywala (86:81 i 84:71). Ta sama drużyna tryumfowała w dwóch kolejnych edycjach, a na pierwszy sukces ekipy spoza ZSRR (kraje "Europy socjalistycznej" zdominowały pierwsze lata rywalizacji PEMK) przyszło czekać do sezonu 1963/1964, gdy po puchar sięgnął Real Madryt, który następnie - nieprzerwanie po połowy lat 80. - należał do ścisłej czołówki Pucharu Europy. Zresztą generalnie od tego momentu do głosu zaczęły dochodzić kluby z zachodniej i południowej części kontynentu (głównie włoskie). Przełom lat 80. i 90. to czas tryumfów zespołów z byłej Jugosławii, czyli słynnej "szkoły bałkańskiej", później zaś sukcesy zaczęły święcić ekipy greckie. Od sezonu 1987/1988 końcowa faza pucharu przeprowadzana jest w formie turnieju Final Four, podczas którego wyłaniana jest najlepsza drużyna.

Szyld Euroliga - w odniesieniu do rywalizacji najlepszych męskich klubów koszykarskich w Europie - po raz pierwszy pojawił się w 1995, gdy to od sezonu 1995/1996 zmieniono nazwę rozgrywek na FIBA EuroLeague. Ich organizatorem nadal pozostawała FIBA, pełniąc jednocześnie rolę patrona tytularnego. Jednak już wówczas coraz większą siłę oddziaływania zaczęła przejawiać - założona 25 czerwca 1991 w Rzymie - Unia Europejskich Lig Koszykarskich (ULEB), reprezentująca zrzeszane przez siebie klubu z czołowych lig krajowych (głownie włoskiej, hiszpańskiej, francuskiej i greckiej). Kwestią czasu pozostawało przejęcie przez nią praw do zarządzania Euroligą na co nie chiała zgodzić się FIBA. Przełomowym okazał się być rok 2000, gdy w europejskiej koszykówce doszło do rozłamu. Żadna z organizacji nie zamierzała ustąpić dlatego w edycji 2000/2001 rywalizacja najlepszych toczyła się w dwóch niezależnych od siebie ligach: nowej Eurolidze (stworzonej przez ULEB) i Suprolidze (założonej przez FIBA). Po roku doszło do porozumienia, FIBA zlikwidowała Suproligę, która funkcjonowała zaledwie przez jeden sezon, a ULEB-owska Euroliga stała się zaczątkiem nowoczesnej Euroligi (Euroleague Basketball), czyli rozgrywek w formie przeprowadzanej do dziś.

[edytuj] Tryumfatorzy

• 1958 ASK Ryga
• 1959 ASK Ryga
• 1960 ASK Ryga
• 1961 CSKA Moskwa
• 1962 Dynamo Tbilisi
• 1963 CSKA Moskwa
• 1964 Real Madryt
• 1965 Real Madryt
• 1966 Olimpia Simmenthal Mediolan
• 1967 Real Madryt
• 1968 Real Madryt
• 1969 CSKA Moskwa
• 1970 Ignis Varese
• 1971 CSKA Moskwa
• 1972 Ignis Varese
• 1973 Ignis Varese
• 1974 Real Madryt
• 1975 Ignis Varese
• 1976 Mobilgirgi Varese
• 1977 Maccabi Tel Awiw
• 1978 Real Madryt
• 1979 Bosna Sarajewo
• 1980 Real Madryt
• 1981 Maccabi Tel Awiw
• 1982 Squibb Cantu
• 1983 Ford Cantu
• 1984 Virtus Banco di Roma
• 1985 Cibona Zagrzeb
• 1986 Cibona Zagrzeb
• 1987 Olimpia Tracer Mediolan
• 1988 Olimpia Philips Mediolan
• 1989 Jugoplastika Split
• 1990 Jugoplastika Split
• 1991 Jugoplastika Split
• 1992 Partizan Belgrad
• 1993 CSP Limoges
• 1994 Joventut Badalona
• 1995 Real Madryt
• 1996 Panathinaikos Ateny
• 1997 Olympiakos Pireus
• 1998 Kinder Bologna
• 1999 Žalgiris Kowno
• 2000 Panathinaikos Ateny
• 2001 Kinder Bologna
• 2002 Panathinaikos Ateny
• 2003 FC Barcelona
• 2004 Maccabi Tel Awiw
• 2005 Maccabi Tel Awiw
• 2006 CSKA Moskwa
• 2007 Panathinaikos Ateny
• 2008 CSKA Moskwa

[edytuj] Tabela mistrzów

Edycja	Sezon	Gospodarz	Mistrz	Wicemistrz	Wynik	MVP	Zwycięski trener
XLX	2007/2008	Madryt	CSKA Moskwa	Maccabi Tel Awiw	91:77	Trajan Langdon	Ettore Messina
XLIX	2006/2007	Ateny	Panathinaikos Ateny	CSKA Moskwa	93:91	Dimitris Diamantidis	Zelimir Obradovic
XLVIII	2005/2006	Praga	CSKA Moskwa	Maccabi Tel Awiw	73:69	Theodoros Papaloukas	Ettore Messina
XLVII	2004/2005	Moskwa	Maccabi Tel Awiw	Tau Ceramica Vitoria	90:78	Sarunas Jasikevicius	Pini Gershon
XLVI	2003/2004	Tel Awiw	Maccabi Tel Awiw	Skipper Bolonia	118:74	Anthony Parker	Pini Gershon
XLV	2002/2003	Barcelona	FC Barcelona	Benetton Treviso	76:65	Dejan Bodiroga	Svetislav Pesic
-	-	-	-	-	-	-	-
I	1957/1958	Ryga/Sofia	ASK Ryga	Akademic Sofia	86:81, 84:71	-	Aleksandar Gomelski

[edytuj] Sukcesy klubów

Nazwa klubu	Liczba triumfów	Liczba przegranych finałów	Lata triumfów	Lata przegranych finałów
Real Madryt	8	6	1964, 1965, 1967, 1968, 1974, 1978, 1980, 1995	1962, 1963, 1969, 1975, 1976, 1985
CSKA Moskwa	6	4	1961, 1963, 1969, 1971, 2006, 2008	1965, 1970, 1973, 2007
Pallacanestro Varese	5	5	1970, 1972, 1973, 1975, 1976	1971, 1974, 1977, 1978, 1979
Maccabi Tel Awiw	4	8	1977, 1981, 2004, 2005	1980, 1982, 1987, 1988, 1989, 2000, 2006, 2008
Panathinaikos Ateny	4	1	1996, 2000, 2002, 2007	2001
Olimpia Mediolan	3	2	1966, 1987, 1988	1967, 1983
ASK Ryga	3	1	1958, 1959, 1960	1961
KK Split	3	1	1989, 1990, 1991	1972
Virtus Bologna	2	3	1998, 2001	1981, 1999, 2002
Pallacanestro Cantù	2	-	1982, 1983	-
Cibona Zagrzeb	2	-	1985, 1986	-
FC Barcelona	1	5	2003	1984, 1990, 1991, 1996, 1997
Olympiakos Pireus	1	2	1997	1994, 1995
Dynamo Tbilisi	1	1	1962	1960
Joventut Badalona	1	1	1994	1992
Žalgiris Kowno	1	1	1999	1986
Bośnia Sarajewo	1	-	1979	-
Virtus Roma	1	-	1984	-
Partizan Belgrad	1	-	1992	-
CSP Limoges	1	-	1993	-
Academik Sofia	-	2	-	1958, 1959
Spartak Brno	-	2	-	1964, 1968
Benetton Treviso	-	2	-	1993, 2003
TAU Cerámica Vitoria	-	2	-	2001, 2005
Slavia Praga	-	1	-	1966
AEK Ateny	-	1	-	1998
Fortitudo Bologna	-	1	-	2004

[edytuj] Zwycięzcy według państw

Państwo	Liczba triumfów
Włochy	13
Hiszpania	10
ZSRR	8
Jugosławia	6
Grecja	5
Izrael	4
Rosja	2
Nowa Jugosławia	1
Francja	1
Litwa	1

[edytuj] Udział polskich klubów

SUPROLIGA:

• Sezon 2000/2001
  • Zepter Idea Śląsk Wrocław (faza grupowa - 8 miejsce w grupie A)

EUROLIGA:

• Sezon 2001/2002
  • Idea Śląsk Wrocław (faza grupowa - 6 miejsce w grupie A)
• Sezon 2002/2003
  • Idea Śląsk Wrocław (faza grupowa - 7 miejsce w grupie C)
• Sezon 2003/2004
  • Idea Śląsk Wrocław (faza grupowa - 6 miejsce w grupie C)
• Sezon 2004/2005
  • Prokom Trefl Sopot (awans do Top 16 - 4 miejsce w grupie G)
• Sezon 2005/2006
  • Prokom Trefl Sopot (faza grupowa - 7 miejsce w grupie B)
• Sezon 2006/2007
  • Prokom Trefl Sopot (awans do Top 16 - 4 miejsce w grupie F)
• Sezon 2007/2008
  • Prokom Trefl Sopot (faza grupowa - 7 miejsce w grupie A)

[edytuj] Zobacz też

• ULEB
• Puchar ULEB
• FIBA
• Mistrzostwa Europy w koszykówce

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna Strona Euroligi