Fedora (dystrybucja Linuksa)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy dystrybucji Linuksa. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Fedora
Rodzina	Linux
Aktualna wersja stabilna	9 (nazwa kodowa: Sulphur), wydana 13 maja 2008
Pierwsze wydanie	5 listopada 2003
Producent	Fedora Project
Licencja	Fedora End User License
Platforma systemowa	i386, x86-64, PowerPC
Jądro	monolityczne
Podstawowe środowisko pracy	GNOME
Oficjalna witryna	fedoraproject.org
Strona na distrowatch.com	distrowatch.com/fedora
Typ pakietów	RPM
Wersja Live	dostępna

Fedora (do wersji 6 Fedora Core, niekiedy nieprawidłowo określana jako Fedora Linux) – nazwa następcy wolnej dystrybucji Red Hat Linux rozwijanej przez Fedora Project i finansowanej głównie przez Red Hat. W czerwcu 2005^[1] utworzono Fundację Fedora, mającą w zamierzeniu koordynować prace nad Fedorą w większym stopniu, niezależnie od Red Hata.

Na Fedorze pracuje wiele serwerów, np. kernel.org czy Wikipedia. Nazwa dystrybucji pochodzi od rodzaju kapelusza.

[edytuj] Założenia

Celem Fedora Project jest budowa w pełni użytecznego systemu operacyjnego w oparciu o wolne oprogramowanie, wydawanego cyklicznie 2-3 razy w roku. Deweloperzy Fedory wprowadzają do systemu wiele nowinek technicznych, które mogą powodować problemy ze stabilnością. System Fedora został jako jeden z pierszych wyposażony w mechanizm zabezpieczeń SELinux, w najnowszej wersji 9 pojawiło się wsparcie dla obsługi trybów graficznych w jądrze oraz obsługa systemu plików ext4.

[edytuj] Historia

Fedora Core powstała w wyniku wprowadzenia w roku 2003 nowej strategii działania firmy Red Hat. Celem nowej polityki było oddzielenie w pełni komercyjnej dystrybucji Linuksa, przeznaczonej dla przedsiębiorców Red Hat Enterprise Linux, od wolnodostępnej, skierowanej przede wszystkim dla użytkowników domowych (pozbawionej komercyjnego wsparcia), Fedory Core.

[edytuj] Wydania

Fedora 9 (w skrócie F9, nazwa kodowa – Sulphur), została wydana 13 maja 2008 roku. Wyposażona w KDE 4 i GNOME 2.22, eksperymentalnie załączony system plików ext4

Fedora 8 (w skrócie F8, nazwa kodowa – Werewolf), została wydana 8 listopada 2007 roku.

Fedora 7 (w skrócie F7, nazwa kodowa – Moonshine), została wydana 31 maja 2007 roku. Wydanie zawiera wersję 2.6.21 jądra Linuksa, Firefox 2.0.0.3, GIMP 2.2.14, środowiska graficzne GNOME 2.18.0 i KDE 3.5.6, OpenOffice.org 2.2.0 i modularną wersję X.Org o numerze 7.2.

Od wersji 7 nazwa dystrybucji została zmieniona z Fedora Core na Fedora.

Fedora Core 6 (w skrócie FC6, nazwa kodowa – Zod), została wydana 24 października 2006 roku. Wydanie zawierało wersję 2.6.18 jądra Linuksa, modularną wersje X.Org o numerze 7.1, GCC w wersji 4.1.1, oraz środowiska graficzne GNOME 2.16 i KDE 3.5.4.

Fedora Core 5 (w skrócie FC5, nazwa kodowa – Bordeaux), została wydana 20 marca 2006 roku. Wydanie zawierało wersję 2.6.15 jądra Linuksa, modularną wersje X.Org o numerze 7.0, GCC w wersji 4.1.0, oraz środowiska graficzne GNOME 2.14 i KDE 3.5.1. W piątej wersji FC pierwszy raz wprowadzono Mono, odpowiedzialne za obsługę platformy .NET.

Fedora Core 4 (w skrócie FC4, nazwa kodowa – Stentz), która została wydana 13 czerwca 2005 na procesory o architekturach i386, AMD64 oraz PPC. Wydanie to zawierało m.in. wersję 2.6.11 jądra Linuksa, X.Org o numerze 6.8.2 oraz środowiska graficzne GNOME 2.10 i KDE 3.4. FC4 jako jedna z pierwszych dystrybucji przeznaczonych dla szerszego grona odbiorców, zawierała GCC w wersji 4 jako domyślny kompilator.

Fedora Core 3 (w skrócie FC3, nazwa kodowa – Heidelberg), została wydana 8 listopada 2004 na procesory o architekturach i386 i AMD64. Trzecia wersja Fedory zawiera w sobie między innymi wersję 2.6.9 jądra Linuksa, X.Org o numerze 6.8.1 oraz środowiska graficzne GNOME 2.8 i KDE 3.3.

Fedora Core 2 (w skrócie FC2, nazwa kodowa – Tettnang), wydana 18 maja 2004 roku posiadała jądro Linuksa w wersji 2.6.5, środowiska graficzne GNOME 2.6 i KDE 3.2.1, a także SELinux. Ponadto w drugiej wersji XFree86 został zastąpiony na rzecz nowego X.Org. Wersja ta miała pewne problemy ze startowaniem systemu Windows zainstalowanego obok Fedory Core.

[edytuj] Repozytoria

Fedora zawiera tylko Wolne Oprogramowanie, które nie budzi żadnych zastrzeżeń licencyjnych i patentowych, podczas gdy dodatkowe repozytoria, np. rpm.livna.org zawierają pakiety takie jak kodeki, które na ogół z przyczyn patentowych nie mogą być swobodnie dystrybuowane na terenie Stanów Zjednoczonych.

Do wydania 6 istniały dwa oficjalne repozytoria z dodatkowym oprogramowaniem:

Core – oficjalne repozytorium Fedora Project
Extras – repozytorium zawierające oprogramowanie wspierane przez Fedora Project, ale nierozprowadzane wraz z Fedorą Core

Od wydania 7 repozytoria te zostały połączone.

Pozostałe, nieoficjalne repozytoria: FreshRPMS (tworzone przez Matthiasa Saou), Dag (tworzone przez Daga Wieersa), Dries, i ATrpms (tworzone przez Axela Thimma). Nie są one kompatybilne ze sobą nawzajem i nie mogą być używane naraz, ale osobno z oficjalnymi repozytoriami.

[edytuj] Historia wydań

Wersja	Nazwa	Data
1	Yarrow	5 listopada 2003
2	Tettnang	18 maja 2004
3	Heidelberg	8 listopada 2004
4	Stentz	13 czerwca 2005
5	Bordeaux	20 marca 2006
6	Zod	24 października 2006
7	Moonshine	31 maja 2007
8	Werewolf	8 listopada 2007
9	Sulphur	13 maja 2008