Franciszek Borgiasz
Z Wikipedii
Święty Franciszek Borgiasz SI, (hiszp.: Francisco de Borja), ur. 28 października 1510, zm. 30 września 1572 w Rzymie, był trzecim generałem zakonu jezuitów i jedną z kluczowych postaci kontrreformacji.
Urodził się w Gandii koło Walencji. Należał do jednej z najznakomitszych rodzin Hiszpanii. Jego ojcem był Juan Borgia, książę Gandii, a matką Juana Aragońska. Był prawnukiem papieża Aleksandra VI i wnukiem króla Hiszpanii Ferdynanda II Katolickiego, z nieprawego łoża. W młodości otrzymał bardzo dobre wykształcenie, a następnie służył na dworze Karola V Habsburga. Ożenił się wtedy z Eleanor de Castro Melo e Menezes i doczekał się ośmiorga dzieci:
- Karola Carlosa (ur. 1530),
- Izabeli Isabel (ur. 1532), matki Franciszka Goméz de Sandoval y Rojas - faworyta króla Filipa II Habsburga,
- Jana Juana (ur. 1533),
- Alvara Álvaro (ur. ok. 1535),
- Joanny Juana (ur. ok. 1535),
- Ferdynanda Fernando (ur. 1537),
- Doroty Dorotea (ur. 1538),
- Alfonsa Alfonso (ur. 1539).
Później pełnił urząd wicekróla Katalonii. W 1546 zmarła jego żona. Franciszek Borgiasz sprowadził ciało cesarzowej Izabeli Portugalskiej z Toledo do Grenady. Podobno kiedy zobaczył zmiany, jakie poczyniła śmierć na twarzy pięknej cesarzowej, zdecydował on nigdy więcej już nie służyć pani śmierci i wtedy wstąpił do nowo powstałego zakonu jezuitów.
Początkowo nie chciał przyjmować żadnych godności, ale w końcu przekonano go, że jego ze względu na jego pochodzenie, zdolności i wykształcenie jest to jego obowiązkiem. W 1554 został prowincjałem Hiszpanii, a w 1556 – generałem całego zakonu.
Pełniąc ten urząd, powołał do życia Collegium Romanum, które kształciło elitę Kościoła: misjonarzy, wysyłanych później w najdalsze zakątki globu, doradców królów i papieży, pionierów kontrreformacji w różnych częściach Europy. Wzmocnił organizacyjnie zakon, kładąc podstawy pod jego potęgę. Doprowadził do powstania koalicji państw chrześcijańskich, która pokonała wielką flotę turecką pod Lepanto. Pozostawił również po sobie wiele pism filozoficznych. Jednocześnie był powszechnie szanowany za swoje świątobliwe życie.
Franciszek Borgiasz zmarł w Rzymie. Beatyfikował go Urban VIII 23 listopada 1624, a kanonizował Klemens X 20 czerwca 1670. Jego święto jest obchodzone 30 września. Jest patronem Portugalii, rzymskiej Roty, Marianów oraz w przypadku trzęsień ziemi. Jego atrybutem jest czaszka w diademie.
Poprzednik Diego Laynez |
Generał zakonu jezuitów 1556-1572 |
Następca Everard Mercurian |