Frederick Lindemann, 1. wicehrabia Cherwell

Z Wikipedii

Frederick Lindemann w 1913 r.

Frederick Alexander Lindemann, 1. wicehrabia Cherwell CH (ur. 5 kwietnia 1886 w Baden-Baden, zm. 3 lipca 1957), brytyjski fizyk, doradca rządu brytyjskiego, minister w rządach Winstona Churchilla.

Był drugim z trzech synów niemieckiego emigranta Adolpha Friedricha Lindemanna oraz Olgi Noble. Kształcił się w Szkocji oraz Darmstadt. Następnie studiował fizykę na Uniwersytecie Berlińskim u Walthera Nernsta. Po wybuchu I wojny światowej wyjechał z Niemiec do Wielkiej Brytanii. W 1915 r. rozpoczął pracę w Royal Aircraft Factory w Farnborough. Przeprowadzał tam m.in. badania dotyczące lotniczego korkociągu.

W 1919 r. Lindemann otrzymał stanowisko profesorskie na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz urząd dyrektora Clarendon Laboratory. W okresie 20-lecia międzywojennego dał się poznać jako stronnik konserwatystów oraz Winstona Churchilla. W latach 30. działał na rzecz wzmocnienia potencjami sił powietrznych. Kiedy w 1940 r. premierem został Churchill, Lindemann został głównym doradcą naukowym rządu. W 1941 r. został parem Zjednoczonego Królestwa z tytułem barona Cherwell. W 1942 r. otrzymał stanowisko Paymaster-General, które sprawował do 1945 r. Popierał ideę dywanowych nalotów na Niemcy.

Po porażce konserwatystów w wyborach 1945 r. powrócił do Oksfordu i Clarendon Laboratory. Kiedy Partia Konserwatywna wygrała wybory w 1951 r. Cherwell powrócił na stanowisko Paymaster-General. W 1953 r. otrzymał Order Kawalerów Honorowych. W tym samym roku przestał być członkiem gabinetu. W 1956 r. jego tytuł parowski podniesiono do rangi wicehrabiego.

Lord Cherwell zmarł w 1957 r. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł wicehrabiego Cherwell.