Rab Butler
Z Wikipedii
Richard Austen Butler, baron Butler of Saffron Walden KG, CH (ur. 9 grudnia 1902 w Attock Serai w Indiach, zm. 8 marca 1982 w Great Yeldham w hrabstwie Essex), znany jako Rab Butler, brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthonyego Edena, Harolda Macmillana i Aleca Douglasa-Home'a.
Urodził się w Indiach. W dzieństwie przeżył wypadek podczas jazdy konnej, w wyniku którego odniósł poważną kontuzję prawej ręki. Kontuzja ta uniemożliwiła mu później odbycie służby wojskowej. Butler odebrał wykształcenie w Marlborough College oraz w Pembroke College na Uniwersytecie Cambridge. Studiował język francuski, niemiecki, historię i stosunki międzynarodowe. W 1924 r. został przewodniczącym Cambridge Union Society. Po studiach pozostał na uniwersytecie jako wykładowca XIX-wiecznej historii Francji do 1929 r., kiedy to został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Saffron Walden.
Jego pierwszym stanowiskiem był urząd parlamentarnego prywatnego sekretarza ministra ds. Indii, Samuela Hoare'a. W 1932 r. został podsekretarzem stanu w ministerstwie ds. Indii. W latach 1937-1938 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie pracy. W 1938 r. został podsekretarzem stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. Zaliczał się do grona zwolenników polityki appeasementu. Latem 1941 r. został przewodniczącym Rady Edukacji. Doprowadził w 1944 r. do uchwalenia Education Act, który wprowadzał podział szkół średnich na trzy typy: grammar schools (w których kładziono nacisk na przedmioty intelektualne), secondary technicals school (odpowiednik techników) oraz secondary modern schools (miały przygotowywać do mniej wymagających zawodów). Pod koniec wojny Butler został ministrem pracy w dozorującym gabinecie Churchilla.
Po porażce konserwatystów w wyborach parlamentarnych 1945 r. Butler stanął na czele Conservative Research Department i pozostał na tym stanowisku do 1964 r. Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1951 r. został Kanclerzem Skarbu. W 1953 r. zastępował premiera Churchilla, kiedy ten doznał udaru mózgu. Kiedy premierem został w 1955 r. Anthony Eden Butler został Lordem Tajnej Pieczęci i przewodniczącym Izby Gmin. Po rezygnacji Edena w 1957 r. Butler był jednym z kandydatów na nowego premiera, ale ostatecznie został nim Harold Macmillan. Nowy premier utrzymał Butlera na dotychczasowych stanowiskach, powieżył mu także tekę ministra spraw wewnętrznych. W 1959 r. przestał być Lordem Tajnej Pieczęci, a w 1961 r. przewodniczącym Izby Gmin. W latach 1959-1961 był przewodniczącym Partii Konserwatywnej. Po "nocy długich noży" w 1962 r. otrzymał stanowiska wicepremiera i pierwszego sekretarza stanu.
Butler ponownie stał się kandydatem na premiera po rezygnacji Macmillana w 1963 r. Ponownie jednak nie otrzymał tego stanowiska, nowym premierem został Alec Douglas-Home, który mianował Butlera ministrem spraw zagranicznych. Butler pozostał na tym stanowisku do wyborczej porażki konserwatystów w 1964 r. Do 1965 r. odpowiadał za sprawy zagraniczne w gabinecie cieni. W 1965 r. został kreowany parem dożywotnim jako baron Butler of Saffron Walden i zasiadł w Izbie Lordów.
W 1965 r. został rektorem Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Wcześniej, w latach 1956-1959, był rektorem uniwersytetu w Glasgow. W latach 1966-1982 był kanclerzem Uniwersytetu Essex. W latach 1964-1965 był najstarszym deputowanym w Izbie Gmin (Father of the House). Był kawalerem Orderu Kawalerów Honorowych. W 1971 r. został kawalerem Orderu Podwiązki.
Jego syn, Adam, był również konserwatywnym deputowanym oraz ministrem w administracji Margaret Thatcher.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Herwald Ramsbotham |
Przewodniczący Rady Edukacji 1941-1945 |
Następca Richard Law |
Poprzednik Ernest Bevin |
Minister pracy i służby narodowejWielkiej Brytanii 1945 |
Następca George Isaacs |
Poprzednik Gwilyn Lloyd George |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1957-1962 |
Następca Henry Brooke |
Poprzednik Anthony Eden |
Wicepremier Wielkiej Brytanii 1962-1963 |
Następca William Whitelaw, 1. wicehrabia Whitelaw |
Poprzednik nowy urząd |
Pierwszy sekretarz stanu 1962-1963 |
Następca George Brown |
Poprzednik Alexander Douglas-Home, 14. hrabia Home |
Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii 1963-1964 |
Następca Patrick Gordon Walker |
Poprzednik Patrick Gordon Walker |
Minister spraw zagranicznych w brytyjskim gabinecie cieni 1964-1965 |
Następca Reginald Maudling |
Poprzednik Oliver Stanley |
Kanclerz Skarbu w brytyjskim gabinecie cieni 1950-1951 |
Następca Hugh Gaitskell |
Poprzednik Hugh Gaitskell |
Kanclerz Skarbu 1951-1955 |
Następca Harold Macmillan |
Poprzednik Harry Crookshank |
Lord Tajnej Pieczęci 1955-1959 |
Następca Quintin Hogg, 2. wicehrabia Hailsham |
Poprzednik Harry Crookshank |
Przewodniczący Izby Gmin 1955-1961 |
Następca Iain Macleod |
Poprzednik Winston Churchill |
Ojciec Izby 1964-1965 |
Następca Robin Turton |
W dniu powstania
Leo Amery • John Anderson • Lord Beaverbrook • Brendan Bracken • Rab Butler • Winston Churchill • Lord Cranborne • Anthony Eden • P.J. Grigg • Robert Hudson • Oliver Lyttelton • Harold Macmillan • Lord Rosebery • Donald Somervell • Oliver Stanley • Lord Woolton
W dniu powstania
Rab Butler • Lord Cherwell • Winston Churchill • Harry Crookshank • Anthony Eden • Lord Ismay • Lord Leathers • Oliver Lyttelton • Harold Macmillan • David Maxwell Fyfe • Walter Monckton • Lord Salisbury • Lord Simonds • James Stuart • Peter Thorneycroft • Lord Woolton
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Alexander of Tunis • Thomas Dugdale • David Eccles • Derick Heathcoat-Amory • Florence Horsbrugh • Alan Lennox-Boyd • Gwilym Lloyd George • Osbert Peake • Duncan Sandys • Lord Swinton
W dniu powstania
Rab Butler • Harry Crookshank • David Eccles • Anthony Eden • Derick Heathcoat-Amory • Lord Home • Lord Kilmuir • Alan Lennox-Boyd • Selwyn Lloyd • Gwilym Lloyd George • Harold Macmillan • Walter Monckton • Osbert Peake • Lord Salisbury • Duncan Sandys • James Stuart • Peter Thorneycroft • Lord Woolton
Późniejsi członkowie gabinetu
Patrick Buchan-Hepburn • Antony Head • Iain Macleod • Lord Selkirk
W dniu powstania
Henry Brooke • Rab Butler • David Eccles • Lord Hailsham • Derick Heathcoat-Amory • Charles Hill • Lord Home • Lord Kilmuir • Alan Lennox-Boyd • Selwyn Lloyd • John Maclay • Iain Macleod • Harold Macmillan • Lord Mills • Lord Salisbury • Duncan Sandys • Peter Thorneycroft • Harold Watkinson
Późniejsi członkowie gabinetu
John Hare • Geoffrey William Lloyd • Reginald Maudling
W dniu powstania
Henry Brooke • Rab Butler • David Eccles • Lord Hailsham • John Hare • Edward Heath • Derick Heathcoat-Amory • Charles Hill • Lord Home • Lord Kilmuir • Selwyn Lloyd • John Maclay • Iain Macleod • Harold Macmillan • Ernest Marples • Reginald Maudling • Lord Mills • Duncan Sandys • Harold Watkinson
Późniejsi członkowie gabinetu
Julian Amery • John Boyd-Carpenter • Edward Boyle • Bill Deedes • Lord Dilhorne • Frederick Erroll • Keith Joseph • Michael Noble • Enoch Powell • Christopher Soames • Peter Thorneycroft
W dniu powstania
Julian Amery • Anthony Barber • Lord Blakenham • John Boyd-Carpenter • Edward Boyle • Henry Brooke • Rab Butler • Lord Carrington • Bill Deedes • Lord Dilhorne • Alec Douglas-Home • Frederick Erroll • Joseph Godber • Edward Heath • Quintin Hogg • Keith Joseph • Selwyn Lloyd • Ernest Marples • Reginald Maudling • Michael Noble • Geoffrey Rippon • Duncan Sandys • Christopher Soames • Peter Thorneycroft