Derick Heathcoat-Amory
Z Wikipedii
Derick Heathcoat-Amory, 1. wicehrabia Amory KG, GCMG (ur. 26 grudnia 1899 w Londynie, zm. 20 stycznia 1981 w Devon), brytyjski polityk, młodszy syn sir Iana Heathcoat-Amory'ego, 2. baroneta, i Alexandry Seymour, córki wiceadmirała Henry'ego Seymoura. Był członkiem Partii Konserwatywnej i ministrem w rządach Winstona Churchilla, Anthonyego Edena i Harolda Macmillana.
Kształcił się w Eton College i w oksfordzkim Christ Church. W 1932 r. został członkiem rady hrabstwa Devon i rozpoczął pracę w fabryce tekstyliów. Walczył podczas II wojny światowej. Brał udział min. w operacji Market-Garden, gdzie został ranny i wzięty do niewoli.
Po wojnie rozpoczął karierę polityczną. W 1945 r. został wybrany do Izby Gmin jako deputowany z okręgu Tiverton. Po powrocie konserwatystów do władzy w 1951 r. został ministrem emerytur. W latach 1953-1954 był ministrem stanu ds. handlu. W lipcu 1954 r. został ministrem rolnictwa i rybołówstwa w trzecim rządzie Churchilla. Tekę ministra zachował po połączeniu w październiku swojego ministerstwa z ministerstwem żywności. Urząd ten sprawował do 1958 r., kiedy to premier Macmillan mianował go Kanclerzem Skarbu. Amory był nim do 1960 r., kiedy to przeszedł na emeryturę i odszedł z Izby Gmin.
1 września 1960 r. królowa Elżbieta II nadała mu tytuł 1. wicehrabiego Amory. Lord Amory zasiadał od tej pory w Izbie Lordów. Amory został członkiem Tajnej Rady i kanclerzem Uniwersytetu w Exeter. W 1968 r. został kawalerem Orderu Podwiązki. Nigdy się nie ożenił i nie miał dzieci. Wraz z jego śmiercią w 1981 r. tytuł wicehrabiego wygasł.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednik nowa kreacja |
Wicehrabia Amory 1960-1981 |
Następca powrót do domeny królewskiej |
| Poprzednik George Isaacs |
Minister emerytur Wielkiej Brytanii 1951-1953 |
Następca Osbert Peake |
| Poprzednik Thomas Dugdale |
Minister rolnictwa i rybołówstwa Wielkiej Brytanii 1954 |
Następca likwidacja urzędu |
| Poprzednik nowy urząd |
Minister rolnictwa, rybołówstwa i żywności Wielkiej Brytanii 1954-1958 |
Następca John Hare |
| Poprzednik Peter Thorneycroft |
Kanclerz Skarbu 1958-1960 |
Następca Selwyn Lloyd |
W dniu powstania
Rab Butler • Lord Cherwell • Winston Churchill • Harry Crookshank • Anthony Eden • Lord Ismay • Lord Leathers • Oliver Lyttelton • Harold Macmillan • David Maxwell Fyfe • Walter Monckton • Lord Salisbury • Lord Simonds • James Stuart • Peter Thorneycroft • Lord Woolton
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Alexander of Tunis • Thomas Dugdale • David Eccles • Derick Heathcoat-Amory • Florence Horsbrugh • Alan Lennox-Boyd • Gwilym Lloyd George • Osbert Peake • Duncan Sandys • Lord Swinton
W dniu powstania
Rab Butler • Harry Crookshank • David Eccles • Anthony Eden • Derick Heathcoat-Amory • Lord Home • Lord Kilmuir • Alan Lennox-Boyd • Selwyn Lloyd • Gwilym Lloyd George • Harold Macmillan • Walter Monckton • Osbert Peake • Lord Salisbury • Duncan Sandys • James Stuart • Peter Thorneycroft • Lord Woolton
Późniejsi członkowie gabinetu
Patrick Buchan-Hepburn • Antony Head • Iain Macleod • Lord Selkirk
W dniu powstania
Henry Brooke • Rab Butler • David Eccles • Lord Hailsham • Derick Heathcoat-Amory • Charles Hill • Lord Home • Lord Kilmuir • Alan Lennox-Boyd • Selwyn Lloyd • John Maclay • Iain Macleod • Harold Macmillan • Lord Mills • Lord Salisbury • Duncan Sandys • Peter Thorneycroft • Harold Watkinson
Późniejsi członkowie gabinetu
John Hare • Geoffrey William Lloyd • Reginald Maudling
W dniu powstania
Henry Brooke • Rab Butler • David Eccles • Lord Hailsham • John Hare • Edward Heath • Derick Heathcoat-Amory • Charles Hill • Lord Home • Lord Kilmuir • Selwyn Lloyd • John Maclay • Iain Macleod • Harold Macmillan • Ernest Marples • Reginald Maudling • Lord Mills • Duncan Sandys • Harold Watkinson
Późniejsi członkowie gabinetu
Julian Amery • John Boyd-Carpenter • Edward Boyle • Bill Deedes • Lord Dilhorne • Frederick Erroll • Keith Joseph • Michael Noble • Enoch Powell • Christopher Soames • Peter Thorneycroft
