Gorenice
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°12'23" N 19°37'20" E
| Gorenice | |
| Województwo | małopolskie |
| Powiat | olkuski |
| Gmina | Olkusz |
| Sołtys | Andrzej Chmielewski |
| Położenie | 50° 12' 23'' N 19° 37' 20'' E |
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
ok. 1350 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
32 |
| Kod pocztowy | 32-327 |
| Tablice rejestracyjne | KOL |
|
Położenie na mapie Polski
  Gorenice
|
|
| Strona internetowa wsi | |
Gorenice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. Położona jest w zachodniej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, w centralnej części Płaskowyżu Ojcowskiego. Znajduje się 35 km na północny zachód od Krakowa, 8 km na południe od Olkusza i 10 km na północ od Krzeszowic. Gorenice to typowa "ulicówka" z barokowym kościołem z 1673 roku. Wieś zamieszkuje ok. 1350 mieszkańców, znajduje się ok. 370 domów. Obecnym sołtysem jest Andrzej Chmielewski, który został wybrany na to stanowisko w kwietniu 2007 roku., pokonując Piotra Wilka, poprzedniego sołtysa.
Dzieli się na dwie "dzielnice": Kąt (w pobliżu kościoła) i Nawsie (większa część).
We wsi znajdują się: "Dom Pogodnej Jesieni", szkoła podstawowa, kościół rzymskokatolicki, cmentarz, klub piłkarski LZS Leśnik Gorenice, remiza strażacka, biblioteka, poczta, Koło Gospodyń Wiejskich.
Spis treści |
[edytuj] Nazwa
Nazwa pochodzi od imienia Gorynia, które mógł nosić pierwszy właściciel wsi, w źródłach można spotkać także, że nazwa pochodzi od Mikołaja de Gorinicz (Goruncz), właściciela miejscowości z XIV wieku. Nazwa wioski ulegała w ciągu wieków częstym zmianom. W źródłach można znaleźć Gorowicz, Gorinicz czy Goruncz.
[edytuj] Edukacja
- Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza, ul. Krakowska 51
[edytuj] Ochotnicza Straż Pożarna
W 1943 roku powstała Ochotnicza Straż Pożarna. OSP była założona przymusowo w czasie okupacji niemieckiej. Należało do niej 10 obywateli (B. Rapiński, J. Knapczyk, S. Rozmus, S. Kania, A. Knapczyk, S. Kurkowski, A. Kurkowski, M. Ziarnik, E. Ścigaj) ich nadzorem zajmował się komendant niemiecki Knebloch oraz komisarz Zelonek z Olkusza. Źródła podają, że za złe wykonane ćwiczenia strażacy byli bici. Sprzęt OSP stanowiła ręczna sikawka oraz kilka kawałków parcianych węży, a siedzibą był drewniany barak stojący nieopodal obecnej plebani. Tuż po wyzwoleniu strażacy na czele z B. Rapińskim zorganizowali drużynę i nie pozwolili na odebranie sobie pozostałego po Niemcach "sprzętu", który wtedy był "na wagę złota". Tuż po wojnie w 1945 roku już za komendantury J. Ziarnika rozpoczęła się batalia o przydzielenie OSP baraku, w którym mogłaby mieć swą siedzibę do czasu wybudowania remizy (zbiórkę pieniędzy na ten cel rozpoczęto już w grudniu 1946 roku) niestety formalności przedłużały się i dopiero pismo mieszkańców gromady Gorenice do Ministerstwa Odbudowy Departamentu Budownictwa w Warszawie odniosło skutek – stało się to w sierpniu 1947 roku. Ostateczne przekazanie drewnianego baraku zarządowi OSP w Gorenicach, w którym w tym czasie mieściły się: świetlica OSP, 7-klasowa szkoła podstawowa oraz mieszkania czterech nauczycieli i harcówka, nastąpiło 15 lutego 1952 roku. Wcześniej, bo 18 czerwca 1950 roku strażacy otrzymali sztandar. Była to wielka uroczystość o czym świadczą zdjęcia zachowane w "Księgach pamiątkowych OSP". 18 lipca 1957 roku sprzedali swoją dotychczasową siedzibę, by rozpocząć budowę Domu Strażaka w miejscu, gdzie obecnie się znajduje. 23 lipca 1959 roku położono kamień węgielny pod remizę, która została uroczyście oddana do użytku 4 października 1964 roku.
Od tego momentu spełnia ona ważną rolę w życiu wsi. Odbywają się tu wesela, zebrania, imprezy kulturalne i inne uroczystości. Obecnie remiza została wyremontowana, odremontowano wnętrze remizy jak również położono nowy dach. Sala może pomieścić około 150 osób.
[edytuj] Znane osoby
- Edward Nawara – znachor, felczer
- Wojciech Gleń – nauczyciel, polityk, zastępca przewodniczącego Rady Miejskiej Olkusza.
- Jacek Majcherkiewicz – artysta, malarz.
- Kazimierz Wilk – polityk, działacz związkowy, poseł na Sejm RP I i II kadencji
- Bolesław Szczurek – 105–latek
[edytuj] Legendy
O młynarzu i diable
Dawno, dawno temu w lesie, w miejscu na które mówi się Sikorowa Górka znajdował się młyn. W tym młynie mieszkał młynarz wraz z swą piękną córką. Dziewczyna była tak piękna, że zakochał się w niej diabeł, który chciał ją wziąć za żonę. Młynarz nie przyjmował do wiadomości, że jego córka wyjdzie za diabła, więc się nie zgodził. Zdenerwowany diabeł chciał się zemścić na młynarzu, więc zasypał jego młyn piaskiem. Teraz w tym miejscu znajduje się duża góra piasku.
O wielkim pożarze
Dawno, dawno temu na terenie naszej wsi miał miejsce straszny w skutkach pożar, wszystko spłonęło. Dlatego mieszkańcy nazwali wieś Gorenice, bo "gore" z staropolskiej gwary znaczy pożar, a "nice", bo nic nie zostało (wszystko spłonęło).
[edytuj] Sport
W 1966 roku powstał zespół piłkarski i przyjął nazwę LZS Leśnik Gorenice. Nadano nazwę Leśnik, gdyż jednym z działaczy klubu był leśniczym i dzięki jego staraniom Nadleśnictwo oddało niewielką część lasu, na powierzchni której zostało zbudowane boisko piłkarskie. Dzięki staraniom Ryszarda Góreckiego, prezesa klubu w latach 1997-2007, boisko zostało rozbudowane: wykonano boisko do piłki siatkowej, boisko treningowe (boczne), w planie jest zamontowanie ławek i częściowe ich zadaszenie oraz wybudowanie profesjonalnych szatni.
Najlepsze lata dla klubu przypadły na lata 70. i 80. XX w., kiedy to zespół grał w A klasie. W czasie rozbudowy szkoły na początku lat 90. XX w., ówczesny sołtys kazał wywozić ziemię, którą wydobywano spod budowy na boisko i tak stadion i klub był nieczynny przez parę lat. Obecnie klub gra w klasie B. 3 marca 2007 roku został wybrany nowy prezes – Jerzy Kwaśniewski i nowy zarząd.
[edytuj] Religia
Zdecydowana większość mieszkańców to wyznawcy Kościoła Rzymskokatolickiego, należący do parafii w Gorenicach. Jest też niewielka grupa Świadków Jehowy (około 1%).
