Graffiti

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy malowania. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Graffiti

Graffiti – napisy lub symbole zamieszczane na ścianach i murach, zazwyczaj w sposób nielegalny.

Spis treści

1 Status
2 Technika
3 Historia
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Status

Przykład tagu jako przejawu twórczości

Przykład wandalizmu

Graffiti jet wyrażaniem swoich myśli i poglądów za pomocą farby lub markerów na widocznych dla każdego miejscach. Jest ono popularne głównie w polskiej kulturze hip-hopowej. Komercyjne grafiti polegające na reklamowaniu siebie lub swojej firmy jest postrzegane źle w tym społeczeństwie i uważane za zwykłe niszczenie publicznej własności. Twórcy sztuki, którą na pewno jest graffiti nie mają na celu zniszczenia czyjegoś mienia poprostu z braku możliwości wyrażania tego co myślą przelewają to na mury za pomocą farby. Polska społeczność ma negatywne podejscie do tego rodzaju artyzmu i uważa je za oszpecanie murów i wandalizm. Oczywiście pojedyńczy, jednokolorowy napis nie wygląda ładnie ale nie jest on graffiti. Zrobienie dobrego graffiti wymaga dużej ilości pracy, czasu i farby oraz polega na nanoszeniu kolejnych jej warstw. Graficiarze lub całe społeczności graficiarskie podpisują się tak zwanymi tagami którymi najczęsciej są trzy literowe skróty. Tagi są nie rozpoznawane przez organy ścigania a wśród graficiarzy najczęsciej są znane.

[edytuj] Technika

Przykład szablonu graffiti jako prezentacji własnych poglądów oraz przyczyny wojen na murach

Dzieli się na malowanie "z ręki", a więc za pomocą samych farb oraz na malowanie "z szablonów" polegające na przykładaniu do ściany wcześniej wykonanych szablonów i pokrywaniu wolnych obszarów farbą.

Graffiti uliczne wykonywane jest też czasem za pomocą innych technik – np. pędzla i wodnej farby akrylowej, naśladuje się tutaj jednak zawsze efekty uzyskiwane za pomocą "klasycznej" metody z farbami w sprayu.

Techniki graffiti są też czasami adaptowane przez "poważnych" malarzy do tworzenia "pełnoprawnych" dzieł sztuki. W tym sensie przez technikę graffiti rozumie się stosowanie farb akrylowych w sprayu oraz szablonów.

Do malowania graffiti najczęściej używa się sprayu (farba w aerozolu) do tagów markerów. Coraz bardziej popularne tagi zyskały dla siebie takie przedmioty do tagowania jak markery – na tusz markery – na farbę

[edytuj] Historia

Artysta tworzący graffiti

Berlin – Kreuzberg

Jego początki sięgają przełomu lat 60. i 70. XX wieku, kiedy to popularne stały się tzw. "tagi", wykonane flamastrem bądź farbą imiona bądź pseudonimy młodych ludzi, pragnących oznakować miejsca, w których przebywali. Nieco wcześniej, bo już na początku lat 50., graffiti posługiwali się członkowie awangardowego ugrupowania Lettrist International (m.in. Isidore Isou, a następnie sytuacjoniści (Guy Debord, Raoul Vaneigem, Ivan Chtcheglov). Ich wkład w upowszechnianie graffiti miał znaczący wpływ na paryski Maj'68 (m.in. słynne hasła: "Nigdy nie pracuj!", "Władza w ręce wyobraźni", "Plaża na ulicach"). Upowszechnienie farb w sprayu sprawiło, że napisy stały się większe, bardziej kolorowe i łatwiejsze do zauważenia. To właśnie tego typu formy stanowią graffiti w ścisłym znaczeniu.

Historycznych początków graffiti w Polsce można doszukiwać się już w czasie II wojny światowej kiedy to młodzi ludzie działający w konspiracji malowali na murach hasła ośmieszające okupanta. Nowy okres rozwoju graffiti to początek lat 80., a dokładniej czas stanu wojennego kiedy to pojawiały się na ulicach wielu miast prace wykonywane za pomocą szablonów lub po prostu pędzla. Ta forma aktywności twórczej i politycznej przybrała bardziej na sile pod koniec lat 80. także za sprawą Pomarańczowej Alternatywy i wielu innych mniejszych grup lokalnych w Polsce. W tym czasie pojawiły się pierwsze fanziny przedstawiające prace z całego kraju i były to "Nie daj się złapać" z Poznania, "Maluj Mury" z Poznania, "Graffiti" z Warszawy i "Spray" z Piły, które przyczyniły się bardzo do popularyzowania graffiti. Okres ten dobrze przedstawia album wydany w 1991 roku "Polskie Mury – Graffiti sztuka czy wandalizm". Tak zwana nowa fala graffiti miała miejsce w latach 1992-1994 kiedy to kilka osób pracujących wcześniej w technice szablonowej zaczęło malować ręcznie już tylko za pomocą farb w sprayu. Pozwoliło na to pojawienie się w sprzedaży pierwszych farb w aerozolu. Rozwój kontaktów, techniki i wymiany umiejętności w tym czasie miał miejsce za sprawą Festiwali Graffiti które odbyły się w 1994 roku w Lidzbarku Warmińskim i w 1995 roku w Bartoszycach a także dzięki pojawieniu się nowego numeru fanzina "Maluj Mury" i "Brain Damage". Dalszy rozkwit graffiti to jego popularyzowanie w takich gazetach młodzieżowych jak "X" czy "Ślizg".

Graffiti ma dzisiaj także niezaprzeczalne znaczenie polityczne. Oprócz wspomnianej wyżej dwuznaczności łączącej się z legalnością tworzenia, nie można przeceniać wpływu graffiti na ruch antyglobalistyczny, kiedy to w czasie kontrszczytów ulice miast pokrywają się politycznymi hasłami.

Ostatnio jednak graffiti nie jest tylko wyrazem buntu, a grafficiarze umieszczają swoje dzieła na budynkach prywatnych firm czy punktów usługowych, tworząc w ten sposób specyficzną dla tych jednostek reklamę zewnętrzną.