Hiacynt Przetocki
Z Wikipedii
| Hiacynt Przetocki, SJ | |
| Data urodzenia | ok. 1599 |
| Data i miejsce śmierci | 1655 Wysoka |
| Herb | |
 |
|
| Funkcja | prefekt szkół jezuickich proboszcz parafii św. Mikołaja w Wysokiej |
| Okres urzędowania | 1634-1634 1637-1655 |
| Święcenia | 1632 |
Hiacynt Przetocki (ur. około 1599 w Ostrzeszowie - zm. 1655 w Wysokiej) - jezuita, poeta polskiego baroku, piszący pod kryptonimem P.H.W.P, herbu Nałęcz.
Urodzony około 1599 roku w powiecie ostrzeszewskim, w Wielkopolsce. W 1617 roku wstąpił w Krakowie do zakonu jezuitów. Uczył się kolejno w Krakowie (1617-1620), Sandomierzu (1620-1621) i Kaliszu (1622-1625), gdzie otrzymał wykształcenie humanistyczne. W latach 1626-1630 Przetocki nauczał w Poznaniu i we Lwowie w klasach syntaksy i retoryki. W 1630 roku podjął studia teologiczne w Krakowie, gdzie w 1632 roku otrzymał święcenia kapłańskie, a w 1634 roku został prefektem szkół jezuickich. Pod koniec 1634 roku, otrzymał zwolnienie z zakonu i poświęcił się pracy duszpasterskiej. W 1637 roku został plebanem we wsi Wysoka, w hrabstwie szydłowieckim, a około 1650 powierzono mu obowiązki dziekana radomskiego. Zmarł prawdopodobnie w 1655 roku, w Wysokiej koło Szydłowca. Poeta dojrzałego baroku, drugorzędny, ale dość popularny w epoce.
[edytuj] Dzieła
Hiacynt Przetocki był twórcą m.in.:
- Siedzi sobie zając pod miedzą 1650
- Postny Obiad abo Zabaweczka 1648
- Miłosierdzie Bogurodzice
- Łabędź żałośnie śpiewający
- Brzeg nieprzeżytej wieczności
- Tubae Radivilianae
- Kolęda 1655
- Pieśń 1655
[edytuj] Źródła
- Tomasz Palacz Ziemia Szydłowiecka w historii i kulturze kielecczyzny, Zakłady Graficzne Jędrzejów, 1971 r.
