HMS Malaya
Z Wikipedii
HMS Malaya | |
Historia | |
---|---|
Położenie stępki | 20 października 1913 |
Wodowanie | 18 marca 1915 |
Oddanie do służby | 1 lutego 1916 |
Wycofanie ze służby | 1944 |
Status okrętu | złomowany w 1948 |
Stocznia | W. G. Armstrong Whitworth and Company, High Walker |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa - 27500 ton pełna - 33000 ton |
Długość | 197 m |
Szerokość | 27,6 m |
Zanurzenie | 9,1 m |
Napęd | turbiny parowe, 24 kotły, 4 wały, moc 56 500 koni mechanicznych |
Prędkość | 25 węzłów |
Załoga | 1124–1300 oficerów i marynarzy |
Uzbrojenie | 8 dział 381 mm, 16 dział Mk XII kalibru 152 mm, 4 wyrzutnie torped kalibru 533 mm |
HMS Malaya – pancernik typu Queen Elizabeth – drednotów brytyjskich. Okręt został nazwany od Federacji Stanów Malajskich, której rząd opłacił okręt. Uczestniczył w obu wojnach światowych.
Pancernik był budowany w stoczni W. G. Armstrong Whitworth and Company w High Walker i został zwodowany w marcu 1915. W czasie I wojny światowej walczył w ramach 5th Battle Squadron dowodzonego przez admirała Hugh Evan-Thomasa, w skład którego wchodziły inne okręty typu Queen Elizabeth. Wziął udział w bitwie jutlandzkiej 31 maja 1916, podczas której został trafiony osiem razy, ale odniósł małe obrażenia.
W czasie II wojny światowej służył na Morzu Śródziemnym w 1940, eskortując konwoje i działając przeciwko flocie włoskiej. W jednym wypadku jego obecność spowodowała wycofanie się z ataku na konwój niemieckich pancerników "Scharnhorst" i "Gneisenau", które wolały wycofać się niż ponieść ewentualne straty.[1]
Okręt został uszkodzony przez torpedę wystrzeloną przez niemiecki okręt podwodny U-106 20 marca 1941 roku o godzinie 23:23. Niemiecki U-boot wystrzelił serię dwóch torped w kierunku cienia statku handlowego w warunkach nocnych, po lewej stronie konwoju SL-68, około 250 mil w kierunku zachód do północnego zachodu od Wysp Zielonego Przylądka. Kptlt Jurgen Oesten (odznaczony Krzyżem Rycerskim) usłyszał trafienia po 2 minutach i 37 sekundach oraz po 3 minutach i 35 sekundach. Jedna z torped trafiła pancernik "Malaya" (co spowodowało znaczne uszkodzenia), druga trafiła statek "Meerkerk". Na skutek zalania niektórych przedziałów okręt przechylił się o siedem stopni, ale bezpiecznie dotarł do Trynidadu. Po tymczasowych naprawach popłynął do stoczni New York Navy Yard, gdzie został zadokowany na 4 miesiące.
9 lipca, pod dowództwem Cuthberta Coppingera R.N., pancernik opuścił Nowy Jork na próby i popłynął do Halifaxu na Nowej Szkocji, aby zapewnić eskortę ważnemu szybkiemu konwojowi. W logu pancernika "Malaya" w dniu 21 lipca 1941 zanotowano "Załadowano pasażerów i materiały dla Zjednoczonego Królestwa. Wśród pasażerów jest generał-major R. H. Dewing, DSO (późniejszy szef wojsk na Dalekim Wschodzie), major W.E.H. Grylles z 15/19 Hussars i pan Cherry – amerykański cywil". Alex H. Cherry był bankierem z Wall Street, który zgłosił się na ochotnika do Royal Navy, który napisał później autobiografię.
W tych przejściu Atlantyku żaden ze statków nie został zatopiony i "Malaya" dotarł 28 lipca do Rosyth. Następnie eskortował konwoje z Wielkiej Brytanii na Maltę i do Kapsztadu do lata 1943. "Malaya" został wycofany ze służby pod koniec 1944 roku i umieszczony w rezerwie. Służył jako okręt koszarowy dla młodych żołnierzy. Został sprzedany 20 lutego 1948 firmie Metal Industries i dotarł do Faslane 12 kwietnia 1948 w celu złomowania. Dzwon okrętowy można zobaczyć w East India Club w Londynie.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Informacje na temat tego okrętu na stronie battleships-cruisers.co.uk
- Maritimequest Galeria fotografii na stronie Maritimequest
"Queen Elizabeth" • "Warspite" • "Valiant" • "Barham" • "Malaya"