I wojna grecko-turecka

Z Wikipedii

I wojna grecko-turecka (zwana również wojną trzydziestodniową^[1]) 17 kwietnia 1897 – 4 grudnia 1897

Krótko po wybuchu powstania na Krecie w 1896 roku premier Grecji Delijannis ulegając naciskowi opinii publicznej wysłał swoje wojska na wyspę by wspomóc powstańców. Sułtan imperium ottomańskiego Abdülhamid II polecił koncentracje wojsk tureckich na granicy Turecko-Greckiej i przez blisko dwa miesiące wstrzymywał się od poważniejszych akcji militarnych. W kwietniu mimo starań wielkich mocarstw, którym nie na rękę był nowy konflikt na Bałkanach Turcja wypowiedziała Grecji wojnę i wojska tureckie wkroczyły do Tesalii. Walki trwały zaledwie trzydzieści dni i zakończyły się kompletną klęską Grecji. Po długich negocjacjach co do wysokości kontrybucji ostatecznie zgodzono się na 4 miliony lirów tureckich oraz niewielką korektę granicy na rzecz Turcji i 4 grudnia 1897 w Istambule podpisano traktat pokojowy.

W wyniku tej wojny ^[2] Kreta uzyskała znaczną autonomię wciąż będąc formalnie częścią Imperium Osmańskiego.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ wojna formalnie trwała prawie osiem miesięcy jednak same walki trwały tylko miesiąc
2. ↑ dokładniej rzecz ujmując z woli wielkich mocarstw

[edytuj] Źródła

• Historia Grecji nowożytnej, Richard Clogg, KiW Warszawa 2006 ISBN 83-05-13465-2
• The origins of the 1897 Ottoman-Greek war, Mehmet Uğur Ekinci, Bilkent University, Ankara 2006 (tekst w jęz. ang.)

To jest tylko zalążek artykułu historycznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.