Ignacy Kowalczewski

Z Wikipedii

Ignacy Kowalczewski
Marian Sępiński
Życie	pułkownik
Data urodzenia	1895
Data śmierci	19 grudnia 1976 Penley
Kariera
W służbie od
Pełniona funkcja	d-ca 17. puł, 5. psk, 4. ppanc
Główne wojny i bitwy	wojna obronna 1939 r., I wś.
Odznaczenia

Ignacy Kowalczewski (ur. 30 stycznia 1895, zm. 19 grudnia 1976 w Penley) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Ignacy Kowalczewski był żołnierzem 1. Kompanii Kadrowej z pseudonimem "Marian Sępiński". Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W latach 1930-1938 był dowódcą 5 Pułku Strzelców Konnych. Na stopień pułkownika awansowany został 1 stycznia 1934 r. W kwietniu 1938 r. objął funkcję dowódcy 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie. Dowodził nim w kampanii wrześniowej 1939 w ramach Wielkopolskiej Brygady Kawalerii aż do kapitulacji Warszawy 28 września. Następnie przebywał w niewoli niemieckiej. Po zakończeniu wojny został dowódcą 4 Pułku Pancernego "Skorpion" w ramach 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej w Wielkiej Brytanii. Zamieszkał w Londynie, a później w Penrhos w Walii. Zmarł 19 grudnia 1976 r. w szpitalu w Penley.