Pierwsza Kompania Kadrowa

Z Wikipedii

Pierwsza Kompania Kadrowa - pododdział piechoty utworzony 3 sierpnia 1914 w Krakowie przez Józefa Piłsudskiego z połączenia członków ”Strzelca” i Polskich Drużyn Strzeleckich jako zalążek Wojska Polskiego.

Spis treści

1 Historia kompanii
2 Liczebność kompanii
3 Obsada personalna kompanii
4 Linki zewnętrzne
5 Źródła
6 Przypisy

[edytuj] Historia kompanii

28 lipca 1914 Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Serbii, 1 sierpnia Niemcy Rosji, 3 sierpnia Niemcy Francji i Austro-Węgry Rosji. Rozpoczęła się I wojna światowa.

29 i 30 lipca Józef Piłsudski zarządził częściową mobilizację i koncentrację strzelców. Dzień później podporządkował sobie PDS, a 2 sierpnia za zgodą władz austriackich rozpoczął mobilizację i koncentrację wszystkich drużyn z Galicji. Tego samego dnia dowódcą kompanii wyznaczył Tadeusza Kasprzyckiego "Zbigniewa".

3 sierpnia około godz. 18.00 w Oleandrach z członków ZS i PDS sformowano I Kompanię Kadrową. 4 i 5 sierpnia kontynuowano organizację i szkolenie kompanii. W skład kompanii wchodziły cztery plutony, a każdy z nich złożony był z czterech dziesięcioosobowych sekcji.

Kompania wymaszerowała 6 sierpnia o godzinie 2:42 w stronę Miechowa, w Michałowicach obalając rosyjskie słupy graniczne. Po bezskutecznej próbie przebicia się do Warszawy i wywołania tam powstania Pierwsza Kadrowa powróciła do Krakowa stając się zalążkiem Legionów Polskich.

[edytuj] Liczebność kompanii

Według różnych źródeł stan kompanii wynosił 145 - 168 żołnierzy.

Do składu 1 kompanii kadrowej należy zaliczyć członków tzw. "siódemki" - patrolu Władysława Prażmowskiego "Beliny", który w nocy z 1 na 2 sierpnia 1914, jako pierwszy oddział Wojska Polskiego przekroczył granicę zaboru austriackiego z zaborem rosyjskim w Kocmyrzowie i 3 sierpnia wieczorem powrócił do Krakowa, a 6 sierpnia wyruszył wraz z kompanią do Miechowa.

[edytuj] Obsada personalna kompanii

Pułkownik Józef Piłsudski ze swoim sztabem przed Pałacem Gubernialnym w Kielcach w 1914

Przemarsz Pierwszej Kompanii Kadrowej przez Kielce w 1914

Kasprzycki Tadeusz „Zbigniew” – dowódca kompanii
Litwinowicz Aleksander „Grubszy” „Władysław” – intendent
Wieruszewski Michał „Zagończyk” – szef kompanii
Dąbrowiecki Eustachy Jan Karol "Eustachy Wirski" – pomocnik szefa kompanii
Polniaszek Franciszek "Karol Nowopolski" – pomocnik szefa kompanii
Piątek Kazimierz „Herwin” – dowódca 1 plutonu,
Almstaedt Hugon „Puchacz”
Busler Kazimierz „Karol Magoski”
Cupiał Józef „Bukowski”
Englert Adam „Judym” „Żołnierz”
Ferencowicz Józef Bohdan "Krzesz"
Frydrych Marian „Szulc”
Głazowski Stanisław „Sokół”
Głowacz Eugeniusz „Ostaszewski Zenobi”
Goebel Kazimierz „Taternik”
Idzikowski Karol „Babinicz”
Janiszewski Lucjan „Pluch”
Jankowski Stanisław „”Ziemowit”
Jankowski Stefan „Wernyhora”
Jóźwik Stefan „Stefanjusz”
Karski Kazimierz „Jur”
Karski Mieczysław ”Witeź”
Kelm Julian „Koperczyński”
Kębłowski Stanisław „Kuźnicki”
Knobelsdorf Leon „Kruk”
Krzymowski Jerzy „Bajka”
Kuczerawcew Stefan „Poznańczyk” (później zmienił nazwisko na Ławnicki)
Kuśnierski Kazimierz „Leonard”
Łada Eugeniusz „Potok”
Marusiński Mieczysław „Lelum”
Misiewicz Jan „Roch”
Osiński Tadeusz Michał „Brzęk”
Pisarski-Szreniawa Jerzy „Kmicic”
Rozmarynowski Stefan „Żarski”
Starzyński Józef „Paweł”
Szeligowski Bogdan „Ratajko”
Wituski Ksawery „Osiecki”
Wojewódzki Sylwester „Stefan”
Wojtulewicz Walerian „Achilles”
Wolski Stefan „Bolesław”
Paszkowski Henryk „Krok” – dowódca 2 plutonu
Augustyniak Mieczysław „Czarnecki”
Baszkiewicz Władysław „Baśka”
Boerner Ignacy „Emil”
Bystrzyński Brunon “Wiktor”, “Skrzetuski”
Caspaeri-Chraszczewski Tadeusz “Lech”
Dłużniakiewicz Janusz „Sęp”
Dobrowolski Henryk „Sęk”
Dziembowski Kazimierz „Huragan”
Gliński Jerzy „Eustachy”
Grzybowski Franciszek „Kruk Biały”
Horoszkiewicz Roman „Woynicz”
Kamieński Kazimierz „Luboń”
Kaszubski Tadeusz „Kowalewicz”
Maciszewski Seweryn „Wład”
Mansperl Bronisław „Haber”
Mierzejewski Bolesław „Strzecha”
Orzechowski Marian „Burkacki”
Ostrowski Tadeusz „Oster”
Pawłowski Janusz „Józef”
Platonoff Zygmunt Antoni „Plater”
Pomarański Stefan „Borowicz” (brat Zygmunta z 3 plutonu)
Przepałkowski Zygmunt „Młot”
Rettinger Wacław „Graba” (w 1922 zmienił nazwisko na Graba-Łęcki)
Smoleński Marian Józef „Kolec”
Spitzbarth Artur „Jerzy”
Strzelecki Kazimierz „Kazik”
Sujkowski Zbigniew „Bolko”
Szymański Roman „Tebański”
Wagner Adolf „Werner”
Zembrzuski Konrad „Bury”
Burhardt Stanisław „Bukacki” – dowódca 3 plutonu
Boba Edward „Żbik”
Ciecierzyński Zbigniew „Zbych”
Dąbkowski Zygmunt „Korczak”
Ferencowicz Józef „Krzesz”
Ferencowicz Władysław „Graf”
Gajewski Stanisław „Chłop”, „Mokrski”
Gieysztor Stanisław „Szachowski”
Głodowski Tadeusz „Boruta”
Kamiński Mieczysław „Obotrycki”
Kuczyński Jan „Zygmunt”
Malinowski Jan „Rudzki”
Morris-Malcolm Jerzy „Poraj”
Pomarański Zygmunt „Brzózka”
Radomski Jerzy „Niemira”
Staszewski Józef „Krowajtys”
Szczepanowski Józef „Wojno”
Szubert Franciszek „Moździnski”
Tarnasiewicz Edmund Wacław „Heldut”
Trąbiński Jerzy „Czarny”
Woronicz-Hagedeusz Brunon „Jerzy”
Woźniak Józef „Sokołowski”
Kruszewski Jan „Kruk” – dowódca 4 plutonu
Bąkowski Leon „Kirkor”
Bryzek Aleksander „Kłos”
Chmielewski Czesław „Rafał”
Czaykowski Eugeniusz „Jastrzębski Tomasz”
Długoszowski Bolesław „Wieniawa”
Doleżko Franciszek „Bogdanowicz”
Hiller Stanisław „Ignacy Nowak”
Jabłoński Konstanty „Kostek”
Jachimowski Stanisław „Czarny”
Jasiński Ignacy „Zawisza”
Kowalski Wincenty „Huk”
Łęgowski Czesław „Srednicki”
Molenda Andrzej „Olszewski”
Momot Wiktor „Brawura”
Nowak Aleksander „Hauke”
Oberg Jan „Borgjasz”
Ogoniewski Kacper “Kosiński”
Parczyński Stanisław “Młot”
Pągowski Bolesław “Orwicz”
Romański Tadeusz „Taro”^[1]
Stachlewski Bohdan „Dan”
Stachlewski Bronisław „Wiesław”
Tarnowski Jan „Winicjusz”
Wiśniewski Tadeusz „Szabelski”
Woźniakowski Jan „Czywar”
Zalewski Marcin „Nałęcz”
Zieleniewski Tadeusz „Kalina”
Prażmowski Władysław „Belina” – dowódca patrolu konnego
Głuchowski Janusz „Janusz”
Jabłoński Antoni „Zdzisław”
Kulesza Stefan „Hanka”
Skotnicki Stanisław „Grzmot”
Skrzyński Ludwik „Kmicic”
Karwacki Zygmunt „Bończa”
Krak Stefan „Dudzieniec” ^[2]
Kleszczyński Edward „Dzik” ^[3]
Rouppert Stanisław "Teodor" - patrol sanitarny
Rajs Mieczysław "Dewajtis" - patrol sanitarny
Stryjeński Władysław Jan Augustyn "Bystram" - patrol sanitarny
Grodecki Miłosz Gabriel Tadeusz "Oskierko" - patrol sanitarny
Buczma Adam
Bekrycht Zenon „Głowiński”
Fabiszewski Stefan „Tadeusz” (pluton 1 lub 2)
Hapiczuk Jan „Michał” (pluton 2 lub 4)
Jarema Józef „Ziętek”
Jakubowski Andrzej Łokietek” (pluton 3 lub 4)
Jakubowski Antoni „Sabin”
Kilich Jan „Kufel”
Klimek Piotr „Rola”
Konarski Aleksander „Wyrwicz”
Kowalczewski Ignacy „Sępiński”
Kowalski Czesław
Krysiński Alfons „Walenty” (pluton 2 lub 4)
Manicki Bronisław „Łamigława”
Napiórkowski Aleksander „Kordian” (pluton 1 lub 4)
Nodzeński Michał „Jastrzębiec”
Palkij Stanisław
Renik Józef „Kiryłło”
Sarnowski Wacław „Głowacki”
Stefański Mieczysław „Bojanek”
Świderski Jan „Leszek”
Kosiński
Kowalczuk Leon „Lew”
Lazarini de Colonna Edward „Powiślak”
Makowski Wincenty Franciszek (Wacław?) „Wilk”
Szapelski Feliks
Tomczyk Leopold „Glinka-Gliniecki”
Wendorff Stefan „Konopka”
Winiarz Jerzy Edward „Orsza”
Worosz Henryk Bolesław „Bolek”
Zadworny Adam „Zamorski”
NN „Walgierz”
NN
NN

[edytuj] Linki zewnętrzne

[edytuj] Źródła

Jacek M. Majchrowski, Wojskowe kariery kadrowiaków, Wojskowy Przegląd Historyczny nr 3 (149) z 1994, ss. 78-108,
Jacek M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Księgarnia Akademicka, Kraków 2002,
Michał Misiewicz, Belina i 1 kompania kadrowa, Wojskowy Przegląd Historyczny nr 3 (141) z 1992, ss. 128-137

Przypisy

↑ według ustaleń pp. Witek, Tadeusz Romański opuścił Kraków 10 sierpnia i do kompanii dołączył sześć dni później
↑ w drugim patrolu zastąpił Zygmunta Karwackiego „Bończę”
↑ dołączył do patrolu 4 sierpnia