Intel 4040

Z Wikipedii

Intel 4040 to 4-bitowy procesor firmy Intel, następca 4004, którego produkcję rozpoczęto w 1974.

4040 był głównie używany do gier, testów, implementacji i urządzeń sterujących. Obudowa 4040 jest ponad dwa razy szersza niż 4004 i posiada 24 piny w porównaniu z 16 pinami układu 4004. W 4040 dodano 14 instrukcji, powiększono rozmiar stosu (7 poziomów), udostępniono 8K pamięci programu, dodano 8 rejestrów i możliwość używania przerwań (wliczając zachowywanie pierwszych 8 rejestrów).

Rodzina układów 4040 znana jest również pod oznaczeniem MCS-40.

Spis treści 1 Rozszerzenia 2 Projektanci 3 Nowe procesory rozszerzające 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Rozszerzenia

Najważniejszą różnicą w porównaniu z 4004 było dodanie obsługi przerwań. Rozszerzono liczbę instrukcji do 60, powiększono pamięć programową do 8KB, zwiększono głębokość stosu do 7 poziomów i liczbę rejestrów do 24. Razem z 4040 powstało także 10 innych chipów służących do jego obsługi i komunikacji w innymi układami.

Lista rozszerzeń:

• Przerwania
• Pojedynczy krok wykonania instrukcji
• Zestaw instrukcji rozszerzony do 60
• Pamięć programu rozszerzona do 8KB
• Lista rejestrów rozszerzona do 24
• Rozmiar stosu rozszerzona do 7 poziomów zagłębienia

[edytuj] Projektanci

Ted Hoff, Federico Faggin, Stan Mazor, Masatoshi Shima

[edytuj] Nowe procesory rozszerzające

• 4201 - Generator sygnału zegarowego, 500 do 740 kHz używający kryształy kwarcowe 4 do 5.185 MHz
• 4308 - 1KB ROM
• 4207 - Port wyjścia ogólnego zastosowania
• 4209 - Port wejścia ogólnego zastosowania
• 4211 - Port we/wy ogólnego zastosowania
• 4289 - Standardowy interfejs pamięci (zamiast 4008/4009)
• 4702 - 256B UVEPROM
• 4316 - 2KB ROM
• 4101 - RAM wielkości 256 4-bitowych słów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Kolekcjonerskie układy Intela (również białe i złote układy C4004)