István Csom
Z Wikipedii
István Csom | |
Państwo | Węgry |
Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1940 Sátoraljaújhely |
Tytuł szachowy | arcymistrz (1973) |
Ranking | 2455 (01.10.2007) |
Miejsce w kraju | 39 |
István Csom (ur. 2 czerwca 1940 w Sátoraljaújhely) – węgierski szachista, arcymistrz od roku 1973.
Od połowy lat 60. do końca 80. należał do podstawowych zawodników reprezentacji Węgier. Pomiędzy 1968 a 1988 rokiem dziewięciokrotnie uczestniczył w szachowych olimpiadach, największy sukces osiągając w roku 1978 w Buenos Aires, gdzie szachiści węgierscy jedyny raz w historii wywalczyli złote medale olimpijskie. Poza tym zdobył jeszcze 5 medali: trzykrotnie srebrny wraz z drużyną (1970, 1972, 1980) oraz indywidualnie złoty (1980, za wynik na IV szachownicy) i srebrny (1970, na V szachownicy). W latach 1970 - 1992 sześciokrotnie reprezentował swój kraj w drużynowych mistrzostwach Europy, zdobywając 3 srebrne (1970, 1977, 1980) i 2 brązowe (1973, 1983) medale wraz z drużyną oraz indywidualnie złoty (1973, na V szachownicy). W roku 1985 wystąpił również w pierwszych drużynowych mistrzostwach świata rozegranych w Lucernie, zdobywając wraz z drużyną tytuł wicemistrzowski oraz srebrny medal za uzyskany rezultat na VII szachownicy[1]. Od 1964 roku wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Węgier, w roku 1972 zdobywając tytuł mistrza kraju. Poza tym w 1976 zajął II, a w 1969 i 1973 III miejsca.
Do najważniejszych sukcesów indywidualnych Istvána Csoma należy zwycięstwo (przed Ulfem Anderssonem) w turnieju strefowym w Puli (1975), dzięki któremu wystąpił rok później w turnieju międzystrefowym w Biel, zajmując w nim IX miejsce[2]. Poza tym zwyciężył w międzynarodowych turniejach rozegranych w m.in. Amsterdamie (1969, turniej B festiwalu IBM), Olocie (1975), Hanowerze (1976), Berlinie (1979, wraz z Wasilijem Smysłowem), Kopenhadze (1983, Politiken Cup, wraz z Siergiejem Kudrinem), Järvenpie (1985), Nowym Delhi (1987, przed Viswanathanem Anandem), Silkeborgu (1988, wraz z Ivanem Farago), Tel Awiwie (1989, wraz z Joną Kosaszwilim), Ter Apel (1990) oraz Budapeszcie (1995, I-III). Sukcesy osiągnął również w Somborze (1972, II m-ce za Aleksandrem Bielawskim, a przed m.in. Janem Timmanem), Budapeszcie (1978, II m-ce za Johnem Nunnem), Hastings (1978/79, dz. II m-ce za Ulfem Anderssonem), Rzymie (1981, II m-ce za Wiktorem Korcznojem), Maladze (1981, dz. II m-ce za Michaiłem Talem), Esbjergu (1981, II m-ce za Larsem Karlssonem oraz 1985, dz. II m-ce za Andrasem Adorjanem), Niszu (1981, II m-ce za Larsem Karlssonem) i Suhr (1992, II m-ce za Josephem Gallagherem)[3].
W roku 2001 zajął w Arco II miejsce (za Janisem Klovansem) w mistrzostwach świata "weteranów" (zawodników powyżej 60. roku życia)[4] oraz również II (za Jakowem Murejem) w mistrzostwach Europy w tej samej kategorii wiekowej, rozegranych w Aoście[5].
Przypisy
- ↑ OlimpBase
- ↑ 1976 Biel Interzonal Tournament
- ↑ Wyniki z lat 1964 - 1995: ChessBase Megabase 2007
- ↑ Senioren-Weltmeisterschaft 2001
- ↑ Europameisterschaft der Senioren 2001
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) István Csom – wybrane partie szachowe
- (en) István Csom – karta na stronie FIDE