Iszkołdź
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°20'06" N 26°21'52" E
Iszkołdź Ішкальдзь |
|
Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej z ok. 1472 |
|
Państwo | Białoruś |
Obwód | brzeski |
Rejon | baranowicki |
Położenie | 53°20' N 26°21' E |
Populacja • liczba ludności |
ok. 350 |
Położenie na mapie kraju |
|
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Iszkołdź (biał. Ішкальдзь) – wieś, dawne miasto, obecnie na terytorium Białorusi w rejonie baranowickim obwodu brzeskiego. Miejscowość położona nad rzeką Uszą, około 50 km na południowy-zachód od Nowogródka, 40 km od Baranowicz, na zachód od drogi Baranowicze - Stołpce.
[edytuj] Historia
Obecnie wieś należała w XV wieku do rodu Niemirowiczów. Przed 1472 starosta witebski i smoleński Mikołaj Niemirowicz wybudował tu murowany kościół św. Trójcy, jeden z najstarszych kościołów murowanych w Wielkim Księstwie Litewskim i obecnie najstarszy na terenie Białorusi.
Wieś przeszła do rodziny Illiniczów, później Radziwiłłów. W 1579 miejscowość otrzymuje prawa miejskie za panowania króla Stefana Batorego i w 1598 wymieniany jest tu rynek, dwie ulice i 70 budynków. W 1793 po II rozbiorze na terytorium Rosji. W XIX wieku należy do rodziny Wittgensteinów. W okresie II Rzeczypospolitej miejscowość znalazła się w powiecie baranowickim województwa nowogródzkiego z około 700 mieszkańcami.
W 1939 miejscowość znalazła się na terenie ZSRR, a od 1991 na terenie niepodległej Białorusi.
[edytuj] Galeria
Napoleon Orda, Iszkold - Dawny Kościół Aryański; napis na podkładzie: Iszkoldz. G. Mińska (Nowodródzkie)., 1876 |