Ivo Pogorelić

Z Wikipedii

Ivo Pogorelić (ur. 20 października 1958), chorwacki pianista.

Od 7 roku życia uczył się gry na pianinie. Ukończył konserwatorium muzyczne w Moskwie, potem w 1976 roku zaczął dalsze studia pod kierunkiem pianistki i pedagoga, arystokratki Alizy Kezeradze. Byli małżeństwem od roku 1980 aż do jej śmierci w 1996 roku.

Pogorelić zdobył pierwsze nagrody na międzynarodowym konkursie pianistycznym Casagrande w Terni (Włochy) w 1978 roku i Konkursie w Montrealu w 1980 roku. Ale rozgłos zyskał za sprawą nagrody, której nie udało mu się zdobyć. Wystąpił w X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie i odpadł w 3. etapie. Juror konkursu, argentyńska pianistka Martha Argerich uznała go za pianistycznego geniusza i na znak protestu zrezygnowała w udziału w jury.

W 1981 roku Pogorelić grał po raz pierwszy w nowojorskiej Carnegie Hall. W tym samym roku zagrał też swój pierwszy recital w Londynie. Od tego czasu dał wiele recitali na całym świecie, współpracował z największymi orkiestrami takimi jak: Boston Symphony Orchestra, London Symphony Orchestra, Chicago Symphony Orchestra, Wiener Philharmoniker, Berliner Philharmoniker, Orchestre de Paris i wielu innymi. Pogorelić zaczął nagrywać dla Deutsche Grammophon i w 1982 roku podpisał z tą wytwórnią płytową kontrakt na wyłączność. Nagrywał dzieła Bacha, Beethovena, Brahmsa, Chopina, Liszta, Mozarta, Mussorgskiego, Prokofiewa, Ravela, Scarlattiego, Skriabina i Czajkowskiego.

W roku 1988 zyskał tytuł Ambasadora Dobrej Woli nadawany przez UNESCO w związku ze swoją działalnością chartytatywną na rzecz mieszkańcow Sarajewa poszkodowanych przez konflikty po rozpadzie b. Jugosławii.