Domenico Scarlatti
Z Wikipedii
Domenico Giuseppe Scarlatti (26 października 1685 - 23 lipca 1757) to kompozytor włoski okresu baroku.
Syn i uczeń Alessandro Pietro Scarlattiego, urodzony w Neapolu, nadworny klawesynista polskiej królowej Marii Kazimiery, króla Portugalii oraz dworu królewskiego w Madrycie. W latach 1710-1713 Aleksander Benedykt Sobieski zrealizował w swoim rzymskim teatrze kilka spektakli operowych, we współpracy ze Scarlattim i scenografem Filippo Juvarra. [1]
Komponował głównie sonaty klawesynowe oraz inne utwory.
Posłuchaj
|
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jarosław Poraziński, Aleksander Benedykt Stanisław Sobieski, w: Polski Słownik Biograficzny 2000, t. XXXIX, z. 4 s. 482.
włoscy: Tomaso Albinoni • Giacomo Carissimi • Arcangelo Corelli • Francesco Geminiani • Antonio Lotti • Alessandro Marcello • Claudio Monteverdi • Giovanni Battista Pergolesi • Alessandro Scarlatti • Domenico Scarlatti • Antonio Vivaldi
francuscy: Andre Campra • Marc-Antoine Charpentier • François Couperin • Jean-Baptiste Lully • Jean-Philippe Rameau • Jean François Dandrieu• Jean-Marie Leclair
niemieccy: Johann Sebastian Bach • Dietrich Buxtehude • Johann Adolf Hasse • Georg Friedrich Händel • Georg Philipp Telemann • Johann Friedrich Fasch • Reinhard Keiser
austriaccy: Johann Ernst Eberlin • Johann Joseph Fux
angielscy: John Blow • William Boyce • Henry Purcell • Thomas Augustine Arne • John Stanley• John Hebden •
holenderscy: Henrico Albicastro • Willem de Fesch • Unico van Vassenaer
polscy: Grzegorz Gerwazy Gorczycki • Adam Jarzębski • Marcin Mielczewski • Bartłomiej Pękiel
czescy: Jan Dismas Zelenka
duńscy: Dietrich Buxtehude
szwedzcy: Johan Helmich Roman • Johan Joachim Agrell