Iwan Marazow
Z Wikipedii
Iwan Marazow ur. 15 marca 1942 w Pirnem |
|
Przynależność polityczna | Bułgarska Partia Socjalistyczna |
Wykształcenie | profesor historii sztuki |
Minister Kultury | |
Okres urzędowania | od 10 czerwca 1996 do 12 lutego 1997 |
Poprzednik | Georgi Georgijew |
Następca | Emił Tabakow |
Iwan Rusew Marazow (bułg. Иван Маразов, ur. 15 marca 1942 roku w miejscowości Pirne, niedaleko Burgas), bułgarski historyk sztuki, malarz i polityk lewicowy, członek Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, minister kultury w rządzie Żana Widenow (1996-1997) oraz kandydat lewicy w wyborach prezydenckich w 1996 roku.
Spis treści |
[edytuj] Kariera naukowa
Jest absolwentem Wydziału Teorii i Historii Sztuki w Instytucie im. Ilji Riepina w Sankt Petersburgu (1967). Po ukończeniu studiów pracował w Bułgarskiej Akademii Nauk, gdzie w latach 1988-1992 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Historii Sztuki. Następnie był dziekanem Wydziału Mitologii, Sztuki Dawnej i Folkloru na Nowym Uniwersytecie Bułgarskim. Jest uznawany za eksperta w dziedzinie sztuki i kultury antycznej i trackiej. Należy do Stowarzyszenia Bułgarskich Pisarzy, a także Malarzy, ponadto jest członkiem florenckiej Akademii Medyceuszów. Napisał 25 książek naukowych oraz ponad pięćset artykułów.
[edytuj] Kariera polityczna
Na początku lat 90. wstąpił do Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, przekształconej z BPK. W 1991 roku w rządzie Dimityra Popowa był wiceministrem kultury, zaś pięć lat później został szefem tego resortu w gabinecie Żana Widenowa.
W 1996 roku, na czas lewicowych rządów, przypadł tzw. kryzys walutowy, który doprowadził do znacznego spadku zaufania obywateli do premiera Widenowa i jego ministrów oraz – podsycanych przez opozycję – manifestacji ulicznych. Dlatego też w wyborach prezydenckich 1996 władze BPS postanowiły jako wspólnego kandydata wystawić profesora Marazowa – jako polityka najmniej uwikłanego w partyjne spory, mającego opinię miękkiego liberała oraz cieszącego się dużym autorytetem społecznym.
Jednak druzgocąca ocena rządów Widenowa znalazła swe odzwierciedlenie również w tych wyborach: Marazow w pierwszej rundzie zdobył tylko 27% głosów i znacznie (róźnicą prawie dwudziestoprocentową) przegrał z kandydatem Związku Sił Demokratycznych Petyrem Stojanowem[1].
Następnie wycofał się z życia politycznego.
Dimo Dimow (bezp.) • Ełka Konstantinowa (RPD) • Marin Todorow (bezp.) • Iwajło Znepolski (bezp.) • Georgi Georgijew (bezp.)• Iwan Marazow (BPS) • Emił Tabakow (ZSD) • Emma Moskowa (bezp.) • Bożidar Awraszew (NRSD) • Nina Cziłowa (NRSD) • Stefan Danaiłow (BPS)