Józef Epstein (1795-1876)

Z Wikipedii

Józef Epstein (ur. 1795, Warszawa - zm. 1876 (miejsce nieznane) - bankier warszawski pochodzenia żydowskiego, filantrop.

Józef był najstarszym synem Jakuba, kupca i filantropa, i Henrietty z Glicksonów, bratem Hermana, Jana i Adama. O jego wczesnych latach i wykształceniu nic nie wiadomo, prawdopodobnie praktykował jak bracia Herman i Jan w różnych bankach niemieckich, będących w posiadaniu kapitału żydowskiego. Karierę bankową zaczął w służbie państwowej Kongresówki, pracując w oddziale bankowym Komisji Przychodów i Skarbu, ówczesnego fiskusa. W roku 1825 objął funkcję doradcy przy Komitecie do Spraw Starozakonnych. W roku 1836 otworzył z poparciem kapitału frankfurckich Rotszyldów własny bank w jednym z pałaców przy ulicy Senatorskiej, który wkrótce stał się jednym z przodujących w Królestwie Polskim.

Po śmierci ojca w r. 1843 Józef przejął po nim opiekę nad warszawskim Szpitalem Starozakonnych i poświęcił pozostałe lata życia rozwojowi tej instutucji, tworząc m.in. oddział wspierania rekonwalescentów. Około r. 1870 sprzedał swój bank Bankowi Handlowemu i przeniósł się zagranicę, nie wiadomo dokąd. Nie wiadomo, z kim był żonaty, miał syna Leona Józefa (1834 - 1903), bankiera, żonatego z Konstancją z Janaszów (zm. 1872). Leon przeszedł na katolicyzm i posiada jedno z okazalszych mauzoleów na warszawskich Powązkach (23 wprost), Józef natomiast pozostał do końca życia wiernym wyznawcą religii mojżeszowej.

[edytuj] Bibliografia

• Teodor Jeske-Choiński, Neofici polscy, Warszawa 1905
• Polski Słownik Biograficzny, tom VI, Kraków 1948
• Tadeusz Maria Rudkowski, Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Wrocław 2006