Józef Lutosławski
Z Wikipedii
Józef Lutosławski (ur. 1881 Drozdowo, zm. 5 września 1918) - działacz polityczny Centralnego Komitetu Obywatelskiego oddział w Riazaniu, a także innych polskich organizacji w Rosji, podczas I wojny światowej
Był ojcem kompozytora i dyrygenta Witolda Lutosławskiego, bratem redaktora "Gazety Rolniczej" Jana Lutosławskiego, posła na sejm II RP ks. Kazimierza Lutosławskiego, społecznika Stanisława Lutosławskiego i filozofa Wincentego Lutosławskiego, syn Franciszka Dionizego Lutosławskiego.
Odbył studia rolnicze w Zurychu, po czym także filozoficzne w Berlinie.
W latach 1908-1915 administrował majątkiem rodzinnym w Górnym Drozdowie oraz browarem. Brał aktywny udział w życiu kulturalnym i społecznym ziemi łomżyńskiej. Organizował przedstawienia, prowadził kursy rolnicze propagując spółdzielczość. W lecie 1915 r. został zmuszony do opuszczenia Drozdowa, skąd udał się do Moskwy.
Wsławił się wykradając wraz z bratem Marianem tajny dokument jakim był tekst Traktatu brzeskiego zawartego w Brześciu w grudniu 1917 r. Dokument przesłali do Warszawy, kardynałowi Aleksandrowi Kakowskiemu, co miało niemałe znaczenie na dalsze przygotowania Polski do zbliżającej się wojny z bolszewikami. Zostali za to aresztowani w grudniu 1917 i zamordowani w moskiewskim więzieniu dnia 5 września 1918 r.
Podczas pobytu w więzieniu napisał patriotyczną książkę "Chleb i Ojczyzna".
