Józef Twardzicki

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: zgodne formy. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Józef Twardzicki, herbu Drogosław, (ur. 1890, zm. 1970 w Krakowie) – polski ekonomista, bankowiec, prezydent Bydgoszczy.

Ukończył Szkołę Mechaniczno-Techniczną H. Wawelberga i S. Rotwanda. Brał udział w strajkach szkolnych a podczas I wojny światowej w walkach narodowowyzwoleńczych.

Był współorganizatorem jednolitych zasad bankowości i zasad nadzoru gospodarczego przed II wojną światową, dyrektorem Banku Pomorskiego oraz rewidentem Zarządu Komisarycznego Miasta Stołecznego Warszawy.

W okresie okupacji działał w konspiracji Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim a po jego upadku opuścił stolicę z ludnością cywilną i uciekł w przebraniu pielęgniarza z obozu w Pruszkowie.

Po wojnie został pełnomocnikiem Wojewody Pomorskiego d/s zabezpieczenia infrastruktury terenów Państwa. Na skutek konfliktów z Dowództwem Armii Czerwonej przeszedł do administracji Bydgoszczy, gdzie pełnił funkcję prezydenta miasta, walnie przyczyniając się do odbudowy infrastruktury miasta. W 1949 po podjęciu decyzji o budowie teatru miejskiego musiał zrezygnować z funkcji na skutek ataków ze strony aparatu PZPR.

Po dymisji przeniósł się do Krakowa, gdzie przez szereg lat pełnił funkcję dyrektora wojewódzkiego banku PKO, oraz szereg funkcji społecznych. Jego zasługą było m.in. reaktywowanie przedwojennych Dni Krakowa. Aż do śmierci w 1970 pełnił funkcję doradcy dyrektora naczelnego PKO.