Bernard Śliwiński

Z Wikipedii

Bernard Stanisław Śliwiński (ur. 5 lipca 1883 w Poniecu k. Gostynia, zm. 18 grudnia 1941 w oflagu w Neubrandenburgu) - doktor praw, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Służbę jednoroczną odbył w armii niemieckiej. Organizował oddziały powstańcze w rejonie Gostynia. Od 7 stycznia 1919 r. był dowódcą Grupy "Leszno", a później utworzonego w tym rejonie frontu południowo-zachodniego. W marcu 1919 r. objął dowództwo 6 Pułku Strzelców Wielkopolskich wchodzącego w skład 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. 20 stycznia 1920 r. jego pułk stanowił trzon sił Wojsk Wielkopolskich, które przejmowały Bydgoszcz od niemieckiego zarządu miasta.

Po zakończeniu działań wojennych wrócił do służby cywilnej. W latach 1921-1922 był komendantem policji w województwie wielkopolskim. Od 4 maja 1922 r. piastował funkcję Prezydenta Bydgoszczy. 30 listopada 1930 r. został zawieszony w urzędowaniu - jego obowiązki przejął dotychczasowy wiceprezydent - Tadeusz Chmielarski. W latach 30. XX wieku prowadził w Poznaniu kancelarię adwokacką oraz prezesował poznańskiemu oddziałowi Związku Powstańców Wielkopolskich.

1 września 1939 w wyniku reorganizacji dowodzenia w Poznańskiej Brygadzie Obrony Narodowej objął dowództwo pułku, w skład którego weszły trzy bataliony ON: Poznański I, Poznański II i Szamotulski. Na czele pułku wziął udział w bitwie nad Bzurą. Dostał się do niewoli, gdzie zmarł 18 grudnia 1941 w obozie jenieckim w Neubrandenburg

Żonaty z Marią Cichowicz miał dwóch synów: Romana (ur. 1928) i Tomasza (ur. 1930).

[edytuj] Awanse:

w armii niemieckiej

podporucznik - 1908

w armii wielkopolskiej

porucznik - styczeń 1919
kapitan - marzec 1919
major - czerwiec 1919

w armii polskiej

podpułkownik - 1 kwietnia 1920

W 1922 został zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W 1924 figurował, jako podpułkownik rezerwy 60 pp z 29 lokatą wśród oficerów rezerwy piechoty. Dziesięć lat później był sklasyfikowany z 10 lokatą. Pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII.

[edytuj] Źródła:

Rocznik Oficerski z 1924, s. 269, 409.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 7, 976.
Pindel Kazimierz: Obrona narodowa 1937-1939, Warszawa 1979, ISBN 83-11-06301-X, s. 213,

p • d • e

Prezydenci Bydgoszczy

Polska pod zaborami (do 1920):	Nadburmistrzowie: Alfred Knobloch • Paul Mitzlaff • Hugo Wolff • Jan Maciaszek (Komisarz Generalny)
II Rzeczpospolita (1920-1939)	Jan Maciaszek (p.o.) • Jan Maciaszek • Tadeusz Chmielarski (p.o.) • Wincenty Łukowski • Bernard Śliwiński • Tadeusz Chmielarski (p.o.) • Leon Barciszewski
II wojna światowa (1939-1945)	Werner Kampe (p.o.)• Werner Kampe • Erich Temp • Walther Ernst • Roman Borowski • Witold Szukaszta
Polska Rzeczpospolita Ludowa (1945-1990)	przewodniczący MRN: Józef Twardzicki • Kazimierz Maludziński • Franciszek Lech • Wincenty Domisz • Andrzej Barkowski • Władysław Przybylski
III Rzeczpospolita (od 1990)	Krzysztof Chmara (p.o.)• Edwin Warczak • Kosma Złotowski • Henryk Sapalski • Roman Jasiakiewicz wybory bezpośrednie: Konstanty Dombrowicz (2002), (2006)