Język komi-permiacki
Z Wikipedii
Język komi-permiacki (komi-permski) - język lub dialekt ugrofiński z grupy grupy permskiej.
W nauce brak jednomyślności, czy komi-permiacki to odrębny język, czy jedynie południowy dialekt języka komi. Obie te mowy poza wzajemnymi licznymi i daleko idącymi podobieństwami posiadają taką samą nazwę. Przy uznaniu ich jedności język komi dzieliłby się na dwie odmiany: północną - dialekt nazywany wówczas komi-zyriańskim i południową - dialekt komi-permski. W przypadku uznanania odrębności obu języków język północny pozostawałby przy nazwie język komi (lub komiacki), zaś południowy zostaje - dla odróżnienia - nazwany komi-permiackim.
Język/dialekt komi-permiacki używany jest przez ok. 95 tys. osób zamieszkujących we wschodniej Europie, głównie w należącym do rosyjskiego Kraju Permskiego Okręgu Komi-Permiackim.
Lud posługujący się tą mową nazywany jest Komi-Permiakami i - analogicznie jak w przypadku języka - istnieją spory, czy jest to odrębny naród, czy grupa etniczna w obrębie Komiaków.
Komi-permiacki zapisywany jest za pomocą alfabetu opartego na cyrylicy, uzupełnionej o kilka liter.
Alfabet stosowany do zapisu mowy komi-permiackiej:
А/а, Б/б, В/в, Г/г, Д/д, Е/е, Ё/ё, Ж/ж, З/з, И/и, І/і, Й/й, К/к, Л/л, М/м, Н/н, О/о, Ö/ö, П/п, Р/р, С/с, Т/т, У/у, Ф/ф, Х/х, Ц/ц, Ч/ч, Ш/ш, Щ/щ, Ъ/ъ, Ы/ы, Ь/ь, Э/э, Ю/ю, Я/я.
