Jan Loth

Z Wikipedii

Jan Loth
Imię i nazwisko	Jan Tadeusz Loth
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1900 Warszawa, Polska
Pozycja	bramkarz, napastnik
Wzrost	176 cm
Waga	72 kg
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1918-1919 1919-1920 1920-1921 1921-1927	Korona Warszawa Polonia Warszawa Pogoń Katowice Polonia Warszawa	22+1 (3+1)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1921-1924	Polska (bramka) Polska (pole)	3 (-5) 2 (0)

Jan Tadeusz Loth ( ur. 31 sierpnia 1900 w Warszawie, zm. 7 czerwca 1933 w Otwocku), polski piłkarz, grający na pozycjach bramkarza, pomocnika oraz napastnika, także lekkoatleta i tenisista. Brat Stefana Lotha

Najbardziej znaczącym klubem w karierze Jana Lotha była Polonia Warszawa. Piłkę nożną w klubie zaczął uprawiać w 1918 roku. Po wykazaniu się świetną dyspozycją i zdobyciu wicemistrzostwa kraju, powołany został na pierwszy mecz w historii reprezentacji Polski z Węgrami w 1921 roku w Budapeszcie (1:0 dla Węgrów). Za grę w tym spotkaniu zebrał świetne oceny i został uznany za najlepszego Polaka w tym meczu przez kibiców (na samym meczu było tylko dwóch polskich widzów - Edward Kleinadel i Wacław Babulski) i dziennikarzy z Węgier i Polski. Kilka lat później zmienił pozycję i zaczął grać w pomocy oraz napadzie. Strzelał sporo bramek. W 1926 roku po raz kolejny z drużyną zdobył wicemistrzostwo Polski. Loth grał również w tenisa ziemnego oraz uprawiał lekką atletykę. Był rekordzistą kraju w sztafecie 4x400 metrów i wicemistrzem w skoku wzwyż. W 1927 roku przestał grać w piłkę, w 1930 w tenisa. W reprezentacji Polski rozegrał 5 meczów, w tym 3 jako bramkarz. To jedyny polski piłkarz, który na szczeblu pierwszej reprezentacji grał i w bramce i w polu. Po ciężkiej chorobie (gruźlicy) zmarł w 1933 roku.