Jan Stapiński
Z Wikipedii
Jan Stapiński (ur. 21 grudnia 1867 w Jabłonicy Polskiej – zm. 17 lutego 1946 w Krośnie) – jeden z twórców i przywódców polskiego ruchu ludowego, publicysta, współzałożyciel (1895) SL; 1908–13 prezes PSL, 1914–24 — PSL-Lewicy; 1902–33 wydawca „Przyjaciela Ludu”; wiceprezes Koła Pol. w austr. Radzie Państwa.
Działacz ruchu ludowego w Galicji. W 1895 był jednym z założycieli Stronnictwa Ludowego, którego sekretarzem został w 1901. W latach 1908-1913 był przewodniczącym Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL).
Od 1902 był redaktorem naczelnym pisma Przyjaciel Ludu. W latach 1897-1900 i 1907-1918 zasiadał w parlamencie austriackim w Wiedniu. Był wiceprezesem Koła Polskiego w austriackiej Radzie Państwa. W 1913 stanął na czele rozłamowego stronnictwa PSL Lewica. W latach 1919-1922 i 1928-1930 był posłem na Sejm II Rzeczypospolitej. Poparł przewrót majowy w 1926 i został zwolennikiem sanacji. W 1934 wycofał się z życia politycznego. Zmarł 17 lutego 1946 w Krośnie i tu został pochowany na miejscowym cmentarzu.