Jan Stecki

Z Wikipedii

Jan Stecki (ur. 22 marca 1871 w Siedliskach k. Lubartowa, zm. 30 czerwca 1954 w Bełżycach) – polski ekonomista, polityk, działacz organizacji ziemiańskich, minister w rządach Rady Regencyjnej, publicysta.

Członek Związku Młodzieży Polskiej "Zet" i od 1893 Ligi Narodowej i Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego (do 1917). Współpracownik Głosu i Przeglądu Wszechpolskiego. Poseł do rosyjskiej I i II Dumy Państwowej. W 1917 r. prezes Głównego Komitetu Ratunkowego w Lublinie. W latach 1917-1918 minister spraw wewnętrznych w kolejnych gabinetach powołanych przez Radę Regencyjną poczynając od rządu Jana Kucharzewskiego.

Od roku 1919 prezes Związku Ziemian w Warszawie. W latach 1922-1927 i 1930-1935 senator Rzeczypospolitej.

Od roku 1923 jeden z przywódców Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego, po przewrocie majowym jeden z przywódców Stronnictwa Chrześcijańsko-Rolniczego związanego z rządzącym obozem piłsudczyków.

Autor artykułów w "Ekonomiście" i "Gazecie Rolniczej", podręcznika ekonomii politycznej oraz: książki W obronie prawdy (1928).