Jan Suchorzewski

Z Wikipedii

Jan Suchorzewski herbu Zaremba - (1740-1809), wojski wschowski, poseł kaliski na sejm 1786 i Sejm Czteroletni, brygadier bracławskiej brygady kawalerii.

Początkowo był członkiem Stronnictwa Patriotycznego, lecz wkrótce zaczął torpedować projekty uchwalanych reform. W 1789 wydał drukiem broszurę Zasady praw miejskich. Jego projekt ustawy nieoczekiwanie zgłoszony podczas dyskusji o miastach stał się podstawą ustawy Miasta nasze królewskie wolne w państwach Rzeczypospolitej z 18 kwietnia 1791. Próbował nie dopuścić do uchwalenia konstytucji 3 maja 1791, rzucając się pod nogi króla i grożąc, że zabije swojego sześcioletniego synka nie chcąc, aby żył w niewoli, jaką daje konstytucja. Zbulwersowany tym gestem biskup kamieniecki Adam Stanisław Krasiński miał powiedzieć: ogolić łeb wariatowi i odesłać do czubków. W 1791 wydał jeszcze Uwagi nad konstytucją polską 3 maja 1791. Wyjechał do Sankt Petersburga, w 1792 przystąpił do konfederacji targowickiej i został jej konsyliarzem.

W czasie insurekcji kościuszkowskiej Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów. Wobec nieobecności skazanego, wyrok wykonano in effigie 29 września 1794.