Jan Zarako-Zarakowski
Z Wikipedii
Jan Zarako-Zarakowski (ur. 8 lutego [1] 1857, zm. 2 stycznia 1930 w Warszawie) - generał lejtnant Armii Imperium Rosyjskiego i generał dywizji Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Służba w armii rosyjskiej
Po ukończeniu Korpusu Kadetów i Szkoły Junkrów, 22 maja 1887 rozpoczął służbę w armii rosyjskiej. Był oficerem Gwardii i słuchaczem Mikołajewskiej Akademii Inżynieryjnej w Petersburgu. W czasie wojny rosyjsko-japońskiej dowodził pułkiem piechoty. Przed I wojną światową dowodził II Brygadą 8 Dywizji Piechoty, której sztab oraz dwa pułki piechoty (31 i 32) stacjonowały w Warszawie. Od 3 września 1914 do 30 lipca 1917 dowodził dywizją. Następnie leczył się w szpitalu w Moskwie.
[edytuj] Służba w Wojsku Polskim
Do WP przyjęty w kwietniu 1920. Pozostawał w Stacji Zbornej Oficerów w Warszawie. Przydziału nie otrzymał ze względu na wiek i stan zdrowia. 26 października 1923 zatwierdzony przez Prezydenta RP w stopniu generała dywizji. [2] W rocznikach oficerskich z 1924 i 1928 figuruje jako generał dywizji w stanie spoczynku.
[edytuj] Awanse:
- chorąży (прапорщик) - 1877
- pułkownik (полковник) - 1899
- generał major (генерал-майор) - 1905
- generał lejtnant (генерал-лейтенант) - 1913
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
W rocznikach oficerskich z 1924 i 1928 r. brak adnotacji o nadaniu orderów i odznaczeń.
[edytuj] Zobacz:
[edytuj] Źródła:
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione, s. 67.
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 363.
- Zdzisław Nicman, Chrzest bojowy przyszłych generałów, Polska Zbrojna.
- Henryk P. Kosk, Z armii zaborczych do Wojska Polskiego. Poczet polskiej generalicji, Polska Zbrojna.
- Rocznik oficerski 1924, s. 1404.
- Rocznik oficerski 1928, s. 878.
