Javier Saviola

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: niestrawny styl kibicowski. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Javier Saviola
Imię i nazwisko	Javier Pedro Saviola
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia, 1981 Buenos Aires, Argentyna
Pseudonim	El Conejo, El Pibito, Króliczek
Pozycja	Napastnik, Pomocnik
Wzrost	168 cm
Waga	61 kg
Informacje klubowe
Obecny klub	Real Madryt
Numer	18
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1998–2001 2001–2004 2004–2005 2005–2006 2006–2007 2007–	River Plate FC Barcelona AS Monaco Sevilla FC FC Barcelona Real Madryt	(60) (17) (15) 18 (5)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1999-dziś	Argentyna	40(11)

Javier Pedro Saviola (ur. 11 grudnia 1981 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz, reprezentant Argentyny występujący na pozycji napastnika lub pomocnika. Od lipca 2007 zawodnik Realu Madryt. Posiada także obywatelstwo hiszpańskie.

[edytuj] Początki kariery

Karierę piłkarską rozpoczynał w klubie Club Atlético River Plate. Od razu zabłysnął wielkim talentem jak na swój wiek. W październiku 1998 roku został powołany do pierwszego składu w meczu przeciwko Gimnasia y Esgrima de Jujuy. Od tego czasu stał się ulubieńcem kibiców oraz został powołany do młodzieżowej reprezentacji drużyny Argentyny. W 1999 roku zdobył z klubem el trofeo Apretura oraz wystąpił wraz z reprezentacją na Mistrzostwach Świata U-20, gdzie oprócz zwycięstwa drużyny, zdobył sobie także tytuł króla strzelców oraz najlepszego zawodnika turnieju.

Osiemnastoletni Saviola został okrzyknięty najlepszym piłkarzem Ameryki Południowej sezonu 1999/2000 przez urugwajski dziennik El Pais.

[edytuj] Kariera w Europie

Młodym napastnikiem interesowały się europejskie kluby. "Wyścig" po piłkarza wygrał FC Barcelona, płacąc prawie 25 milionów euro. Szybko zaaklimatyzował się w Europie i już w pierwszym swoim sezonie na Starym Kontynencie strzelił 21 goli, dzięki czemu został uznany najlepszym graczem z Ameryki Południowej w całej lidze. Jego najważniejszy gol padł w drugim meczu z Panathinaikosem Ateny w Lidze Mistrzów, dzięki któremu Barcelona awansowała do półfinału tych rozgrywek.

Na początku sezonu 2002/2003, gdy do klubu powrócił Louis van Gaal, Saviola stracił pozycję w drużynie. W zaledwie kilku spotkaniach strzelił tylko dwie bramki. Kiedy w drugiej części sezonu na ławce trenerskiej zasiadł Radomir Antić, Javier odzyskał miejsce w ekipie. Wystąpił w siedemnastu ligowych spotkaniach, w których strzelił 11 goli, a dalsze 7 bramek zdobył w Lidze Mistrzów.

W sezonie 2003/04 do drużyny dołączył Frank Rijkaard. Argentyńczyk strzelił w lidze 14 goli, co w znacznej mierze przyczyniło się do zakwalifikowania się do Ligi Mistrzów. Pod koniec sezonu Javier pojechał wraz z reprezentacją Argentyny do Peru, gdzie odbywał się turniej Copa America.

W tym samym roku wystąpił też na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. Strzelił jedną bramkę i wywalczył wraz z kolegami z drużyny złoty medal olimpijski po finale z Paragwajem. Wyjazd na dwa letnie turnieje oraz brak chęci obniżenia kontraktu podpisanego w czasie prezydentury Joana Gasparta były jednymi z czynników którymi kierował się Rijkaard rezygnując z usług Argentyńczyka^{[potrzebne źródło]}.

W sezonie 2004/2005 został wypożyczony do AS Monaco. W tym sezonie strzelił 8 bramek w Ligue 1, 5 w Pucharze Francji i 4 w Lidze Mistrzów. Po zakończeniu sezonu wraz z reprezentacją Argentyny pojechał do Niemiec, gdzie odbywały się rozgrywki o Puchar Konfederacji. Javier nie zagrał jednak w finale, ponieważ otrzymał czerwoną kartkę w meczu półfinałowym z Meksykiem.

W sezonie 2005/2006 grał na zasadzie wypożyczenia w Sevilla FC, z którym zdobył Puchar UEFA. W czerwcu 2006 roku zagrał na Mistrzostwach Świata w Niemczech. Strzelił bramkę z Wybrzeżem Kości Słoniowej. Argentyna odpadła w 1/4 finału w meczu z Niemcami (1:1, 4:2 w rzutach karnych).

Javier wrócił do Barçy na czas sezonu 2006/2007. W roku 2007 wygasł jego kontrakt z Dumą Katalonii po czym zdecydował się na kontrowersyjny transfer do odwiecznego wroga Barcelony - Realu Madryt.

[edytuj] Osiągnięcia

• Argentyna
  • Mistrzostwa Świata FIFA U-20: 2001 (złoto)
  • Igrzyska Olimpijskie: 2004 (złoto)
• Club Atlético River Plate
  • Primera División Argentina: 1999A, 2000C
• Sevilla FC
  • Puchar UEFA: 2006
• Real Madryt
  • Mistrzostwo Hiszpanii: 2008
• Indywidualne
  • Primera División Argentina - Król Strzelców: 1999A
  • Piłkarz Roku Ameryki Południowej: 1999
  • Król strzelców Mistrzostw Świata FIFA U-20: 2001
  • Najlepszy Piłkarz Mistrzostw Świata FIFA U-20: 2001