Wikipedysta:JDavid/historia
Z Wikipedii
[edytuj] Historia
We wczesnym średniowieczu teren ziemi gryfickiej zamieszkiwały plemiona zachodnich Pomorzan - Wieletów i Luciców. W czasach Mieszka I, Bolesława Chrobrego, a także Bolesława Krzywoustego ziemie te na krótko były przyłączane do państwa polskiego, następnie stały się domeną książąt pomorskich z dynastii Gryfitów. Od XIII wieku rozpoczęło się osadnictwo niemieckie na Pomorzu Zachodnim. Prawa miejskie (wzorowane na prawie lubeckim) Gryfice uzyskały w 1262 r. dzięki Warcisławowi III, a 103 lata później stały się członkiem Hanzy. W 1300 r. zaczęto budować mury obronne otaczające miasto. Położenie miasta nad rzeką Regą spowodowało szybki rozwój handlu morskiego, żeglugi na rzece oraz konflikty z Trzebiatowem, leżącym w dolnym biegu rzeki. Spory trwały aż do pierwszej połowy XIV w., gdy sytuację wyjaśnił Bogusław X kończąc czterdziestoletni okres walk obu miast.
W 1534 r. kościół farny stał się własnością Kościoła luterańskiego. W 1618 r. rozpoczęła się wojna trzydziestoletnia przerywając rozwój miasta. W 1630 r. ziemię gryficką opanowały wojska szwedzkie. W 1637 r. umarł ostatni Gryfita i na mocy pokoju westfalskiego miasto w 1648 roku zostało włączone do Prus. W 1658 r. w Gryficach miał miejsce pożar, który strawił całą południowo-zachodnią część miasta, spłonął m.in. kościół mariacki. Późniejsza jego odbudowa trwała 10 lat. W XVIII wieku nastąpiło ożywienie gospodarcze - miasto posiadało 2 młyny, 2 karczmy, czerpało dochody z 1000 włók ziemi, 10 wiosek i 5 folwarków. W 1790 r. powstała cegielnia i tkalnia płótna. Od 1818 r. miasto stanowiło siedzibę powiatu w prowincji Pomorze. Gryfice uzyskały połączenie kolejowe w 1882 r. dzięki budowie linii Szczecin - Kołobrzeg. Na początku XX wieku wybudowano na terenie miasta cukrownię, fabrykę wyrobów ceramicznych i pieców, krochmalnię, fabrykę marmolady. Przed wojną Gryfice były już ważnym ośrodkiem przemysłowo-handlowym i kulturalno-oświatowym.
6 marca 1945 miasto zostało zdobyte przez 1. Warszawską Samodzielną Brygadę Kawalerii oraz Armię Czerwoną (Front Białoruski). Od 1970 r. Gryfice były siedzibą dowództwa 26 Brygady Artylerii OPK. W latach 1945-1998 miasto należało do województwa szczecińskiego.