Jerzy Fryderyk

Z Wikipedii

Jerzy Fryderyk, książę Waldeck (31 stycznia 1620 w Arolsen - 19 listopada 1692 w Arolsen) niemiecki marszałek polny i holenderski generał.

Waldeck rozpoczął służbę w 1641 w armii Zjednoczonych Prowincji Niderlandów. W 1651 przeszedł do służby w armii brandenburskiej, gdzie osiągnął rangę ministra. Całkowicie zmienił politykę zagraniczną porzucając sojusz z Cesarstwem i wszedł w koalicję z książętami protestanckimi. W 1656 przyczynił się do sojuszu Brandenburgii ze Szwecją. Walczył przeciwko Polsce. Dowodził siłami brandenburskimi w przegranej bitwie pod Prostkami. W bitwie pod Warszawą dowodził kawalerią. W 1658 roku elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm zawarł pokój z Rzeczpospolitą. Przeciwny temu Waldeck został zdymisjonowany. Pod wodzą króla Szwecji Karola X Gustawa walczył przeciwko Danii, jako marszałek polny Rzeszy niemieckiej walczył w 1664 koło Sankt Gotthard. W 1683 dowodził wojskami bawarskimi pod Wiedniem. W 1685 walczył dla księcia Lorraine i elektora Bawarii. Po wyjeździe Wilhelma III Orańskiego do Anglii Waldeck został Generał-Kapitanem w Holandii. W 1689 Waldeck bronił Belgii i linii Renu przeciwko wojskom francuskim. Wygrał bitwę pod Walcourt, jednak poniósł ciężką klęskę w 1690 pod Fleurus walcząc z armią Marszałka Luxembourga. W następnym roku znowu dał się wymanewrować przez Luxembourga i przegrał bitwę pod Leuze. Po tej porażce Waldeck został szefem sztabu armii holenderskiej. Zmarł 19 listopada 1692 w Arolsen.